Quantcast
Channel: ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Viewing all 15997 articles
Browse latest View live

Βαπτίσεις στη Μπούνια

$
0
0

 


Γέροντα, καλημέρα από την Μπούνια! Τι κάνετε? Ελπίζω να είστε καλά και αυτό Σας εύχομαι… Mε τη βοήθεια του Θεού, την περασμένη Κυριακή 30.06 των Αγίων Πάντων και των Αγίων Απόστολων τέλεσα 10 βαφτίσεις ντόπιων, γεννήματα από δω το Ανατολικό Κονγκό.  Σας στέλνω φωτογραφικό υλικό. Ο  μικρότερος από τους νεοφύτους είναι ένα κοριτσάκι 5 χρονών και ο μεγαλύτερος είναι 30 χρονών πρώην ζηλωτής καθολικός. Ο ένας από τους βαπτισμένους με έφερε μπροστά σε μεγάλη έκπληξη, καθώς ήταν πρώην μάγος και μια μέρα πριν από τη βάπτισή του, μου έφερε μετά τον Εσπερινό σε μια τσαντούλα ότι  μαγικό κατείχε: τετράδιο με μαγικές προσευχές, μαντίλι βουτηγμένο σε αίμα, αγαλματάκι, σκόνη σε μπουκαλάκι και αλοιφή που του είχε δώσει ένας μεγάλος μάγος της περιοχής, ώστε με αυτά να επιβάλλεται στους άλλους, να είναι δυνατότερος από άλλους, να χάνεται και να μη συλλαμβάνεται όταν κακουργεί, κλπ.





Ο νέος αυτός είναι 25 χρονών. Μη βρίσκοντας μια τελετή ειδική στο Ευχολόγιο, έκανα τη μικρή Παράκληση της Παναγίας μας με λίγα άτομα που είχαν μείνει ακόμα στην αυλή της Εκκλησίας, διότι όλοι σχεδόν είχαν φύγει καθώς βράδιαζε. Και κατά τη στιγμή αυτή της  Παρακλήσεως, ανάψαμε φωτιά στο προαύλιο του Ι. Ναού μας και του είπα να τα ρίξει στη φωτιά και έτσι τα έκαψε όλα ο πρώην μάγος και την επαύριον έλαβε το Άγιο Βάπτισμα με όνομα Θεοφάνης που ο ίδιος διάλεξε.  Σας στέλνω και τις φωτογραφίες με την καύση των ειδώλων του. Δόξα τω Θεώ που ανοίγει δρόμους σε ανθρώπους για να μάθουν και να αγαπήσουν ολόθερμα την Αγία μας Πίστη της Ορθοδοξίας και να φωτίζονται.
 

Αυτά Γέροντα και Σας ευχαριστώ για όλα. Περιμένω τα βιβλία στα γαλλικά να τα μοιράσω για την Κατήχηση.
π. Τιμόθεος
 
http://www.inak.gr/ierapostoli/%ce%bd%ce%ad%ce%b1/

Περιστατικά από το ιεραποστολικό κλιμάκιο του Μπουρουντί: "Καντήλια των Αγίων ανάβουν μόνα τους..."

$
0
0
 


Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου

Το άνοιγμα των θυρών της εκκλησίας της Ελληνικής Κοινότητος προκάλεσε εντύπωσι στους διερχομένους. Μάλιστα μερικοί μας ρωτούσαν: “Γιατί τόσα χρόνια είχατε κλειστή την εκκλησία σας; Μπορούμε κι εμείς να ερχώμαστε η είναι εκκλησία μόνο για ευρωπαίους;
Αλλά μεγαλύτερη χαρά είχαν οι Άγιοί μας. Και μας το απέδειξαν. Την παραμονή της εορτής του αγίου Σπυρίδωνος τελέσαμε τον εσπερινό. Μετά το τέλος, ως συνήθως κάνουμε στο Άγιον Όρος, έσβησα όλα τα καντήλια (το τέμπλο έχει 12) και άφησα μόνο ένα του Χριστού και ένα στην εικόνα του Αγίου του ναού.
Συγκεκριμένα άφησα αναμμένο το καντήλι της Κοιμήσεως της Παναγίας μας. Αφού έσβησα τα υπόλοιπα όλα και ευρισκόμουν στο μέσον του ναού για να φύγω μαζί με τον π. Ιωσήφ, βλέπω με έκπληξί μου ότι το καντήλι της ενθρόνου Παναγίας, δίπλα αριστερά του τέμπλου, όπως κυττάζουμε απέξω, έκαιγε.
Ρώτησα τον π. Ιωσήφ μήπως επήγε εκείνος και το άναψε και μου είπε: “Όχι, εγώ δεν ασχολούμαι με τα καντήλια και μόλις τώρα βγήκα από το Ιερό”. Είπα με τον λογισμό μου, ότι δεν εβύθισα καλά μέσα το φυτίλι κι άναψε πάλι. Επήγα και το έσβησα. Φεύγοντας, είδα από μακριά ότι τα αναμμένα καντήλια ήσαν τα δύο πρώτα.
Το βράδυ 7,30 επήγα να κάνω το Απόδειπνο. Είδα παραδόξως ότι τα αναμμένα καντήλια ήσαν τρία. Δηλαδή έκαιγε και το καντήλι της Παναγίας της ενθρόνου. Συγκινήθηκα, χάρηκα και σκέφθηκα ότι η Παναγία θέλει το καντήλι της αναμμένο και μετά την κάθε ακολουθία. Έκτοτε άφηνα, τρία καντήλια αναμμένα.
Μετά την Λειτουργία της Κυριακής της 14ης Δεκεμβρίου άφησα ως συνήθως τώρα τρία καντήλια να καίνε. Αφού έκανα μία βόλτα και έσβησα όλα τα άλλα, ήμουν έτοιμος να φύγω. Κυττάζω πάλι και βλέπω νάναι αναμμένο το καντήλι του αγίου Νικολάου. Υπέθεσα ότι δεν εβύθισα καλά το φυτίλι μέσα και γι  αὐτό δεν έσβησε. Επήγα γοργά και το έσβησα. Μέχρι να στρέψω τα νώτα μου και να ρίξω μια τελευταία ματιά, το καντήλι είχε ανάψει μόνο του. Έκτοτε τα ακοίμητα καντήλια έγιναν τέσσερα.
Την Κυριακή του Θωμά, μετά την Θεία Λειτουργία, συνέβη πάλι το ίδιο περιστατικό με το καντήλι του αποστόλου Ανδρέου. Άναψε μόνο του, παρότι δεν το είχα σβήσει εγώ, αλλά ο νεοβάπτιστος Φίλιππος. Βλέποντας το θαύμα εκείνος εξεπλάγη, διότι αξιώθηκε να ιδή τέτοια υπερφυή σημεία της αμωμήτου Πίστεώς μας.
Αναβάσεις
 

Κολουέζι: Οι εργασίες για το νοσοκομείο και το σεμινάριο κληρικών

International Orthodox Christian Charities (IOCC) is helping to improve education for Cameroon’s children

$
0
0


9 out of 10 children in Cameroon are too poor to own school books. Often the only books they see during their primary school years are those belonging to the teacher. They depend on the notes they take in their notebooks during class as their only source of knowledge. IOCC is helping to improve education for Cameroon’s children with the distribution of English grammar, math and science textbooks and school kits filled with notebooks, pencils and rulers for 14,000 school-aged children at five schools across Cameroon.
 

Εγκαίνια ιερού ναού Αγίων Πάντων στο Ναϊρόμπι

$
0
0
Romfea.gr

kenias
 
Γράφει ο Λουκάς Παναγιώτου
Τα εγκαίνια ενός ακόμη Ναού, του Ιερού Ναού των Αγίων Πάντων, στο Ναϊρόμπι της Κένυας, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, την Παρασκευή, 5η Ιουλίου 2013.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν μέσα σε κλίμα κατανύξεως και ενθουσιασμού, ενώπιον πολυπληθούς εκκλησιάσματος και στην παρουσία του προϊσταμένου της ενορίας των Αγίων Πάντων Μακεδονίτισσας, Πρωτοπρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Βασιλείου, του κ. Σάββα Πρωτοπαπά, προέδρου του Παγκυπρίου Συλλόγου «οι Φίλοι της Κένυας» και άλλων μελών του Συλλόγου.
Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο λατρευτικό χώρο, που αναδεικνύει το μέγεθος της πίστεως μας, αλλά και την αγάπη του πιστού λαού της πατρίδας μας και ειδικότερα του χριστεπωνύμου πληρώματος της ενορίας των Αγίων Πάντων Μακεδονίτισσας, οι οποίοι προσέφεραν, από το περίσσευμα της καρδιάς τους, το ποσό των 60 χιλιάδων ευρώ, για να κτισθεί η περίλαμπρος αυτή Βασιλική με τα δύο καμπαναριά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος στην ομιλία του, απέδωσε φόρο τιμής στον π. Κωνσταντίνο και τους ευλαβείς χριστιανούς της ενορίας των Αγίων Πάντων Μακεδονίτισσας, τους κτήτορες της ομωνύμου νέας εκκλησίας στο Ναϊρόμπι, που προσέφεραν για να κτισθεί ο ναός αυτός και οι οποίοι για λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεώς τους δεν κατάφεραν να παραστούν στην λατρευτική αυτή σύναξη.
«Μεταφέρετε τις ευχαριστίες της τοπικής μας Εκκλησίας και του λαού μας στους ενορίτες σας και εν Χριστώ αδελφούς μας, που συνέβαλαν στη δημιουργία του όμορφου τούτου ναού», τόνισε, προς τον π. Κωνσταντίνο, ο Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος και ευχήθηκε «να βρεθούν και άλλες ενορίες για να σας μιμηθούν».
Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε, ταυτόχρονα, «ο Κύριος και το Πνεύμα το Άγιο να κατευθύνει και να ευλογεί τους κόπους και τις προσπάθειες όλων όσοι έχουν την καλή διάθεση να βοηθήσουν για να εδραιωθεί το μήνυμα της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρο».
Μετά το τέλος της τελετής των εγκαινίων, οι νέοι της περιοχής παρουσίασαν παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια του τόπου τους.
Αξίζει τέλος, να σημειωθεί ότι το όλο έργο θα ολοκληρωθεί με το κτίσιμο, στον ίδιο χώρο, μιας μικρής κλινικής (νοσοκομείου) και ενός σχολείου, εντός των οποίων θα αναπτύσσεται το ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Κένυας.
 
AgPantes1
 
AgPantes2
 
AgPantes3
 
AgPantes5
 

12 νέοι απόφοιτοι από τη Θεολογική Σχολή του Κονγκό

$
0
0
Απόφοιτοι ΘΣΑΑΑ 2013


Την 5ην Ιουλίου 2013 έγινε η πανήγυρη του πανεπιστημιακού Ναού του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, προστάτη της ομώνυμης Θεολογικής Σχολής του Ορθοδόξου Πανεπιστημίου του Κονγκό.
Την ημέρα αυτή γίνεται και η λήξη των μαθημάτων της Σχολής, η οποία ευρίσκεται στην κοινότητα Mont-Ngafula.
Κατά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν οι Αρχιερείς Πενταπόλεως Ιγνάτιος, Κατάνγκας Μελέτιος και ο επιχώριος Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής Νικηφόρος.
Η Σχολή λειτουργεί κατά το πρότυπο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ιδρύθηκε από εξαετίας και έδωσε φέτος δώδεκα νέους διπλωματούχους Θεολόγους, οι οποίοι θα εργασθούν ως εκκλησιαστικά στελέχη για την εξάπλωση της Ορθοδοξίας. Δύο από αυτούς χειροτονήθηκαν Ιερείς και προστίθενται στους πέντε χειροτονηθέντες της περυσινής χρονιάς.
Στην τελετή λήξεως παρευρέθηκαν οι προαναφερθέντες Αρχιερείς, ο Πρέσβυς της Ελλάδος στο Κονγκό και καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στην Σχολή κ. Αλεξανδρος Κατράνης, ο Βουλευτής του Εθνικού Κοινοβουλίου τού Κονγκό κ. Κιπίτ, πολλοί ιερείς και πλήθος πιστών από την Κινσάσα και της γύρω περιοχές.
Εκφωνήθηκαν λόγοι τόσο από μέρους των πανεπιστημιακών αρχών όσο και από εκπροσώπους των φοιτητών.
Είναι η δεύτερη χρονιά κατά την οποίαν εξήλθαν απόφοιτοι. Κατά τη διάρκειά της δίδαξαν Ορθόδοξοι καθηγητές Θεολογικών Σχολών από το Σύδνεϋ της Αυστραλίας, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Βελλά, το Στρασβούργο, την Κύπρο, άλλοι επί τόπου και άλλοι διά τηλεδιδασκαλίας.
Ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής κ. Νικηφόρος και πρύτανης του Ορθοδόξου Πανεπιστημίου του Κονγκό ευχαρίστησε όλους όσους με διαφόρους τρόπους συνέβαλαν στην λειτουργία της Θεολογικής Σχολής και του οικοτροφείου της και μετέφερε τις ευχές του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου.

http://ierapostoles.gr/

Proto-Christian march on the land of the Pygmies

$
0
0
Orthodox Missionary Fraternity

When I was a kid and read about the desperate and strenuous efforts of the missionaries, who with the help and Grace of our Lord Jesus Christ spread the Gospel in the vast African continent, not even once did it cross my mind that one day I would have the blessing to partake of this experience myself, let alone that I would be in charge of the Bishopric ministry.
CG3
Impfondo: a city of 20,000 inhabitants at Likouala region, in the northern part of the Congo Republic. There, under the sleepless care of Fr Theologos Chrysanthacopoulos, Fr Sergio Mabelemo, (parish) priest of Saint Mark’s Parish, and the indigenous catechists Marios and Joachim, managed to constitute the first orthodox nucleus in this remote corner of the country. The flock, apart from the   city dwellers, consists of fifty Pygmies, who refuse to adopt the modern lifestyle and live in the heart of the rainforest.
After plenty of efforts due to the difficult access to this area, my first pastoral visit to the region was finally set for Friday 7th June. The faithful gave us a cordial welcome. We were deeply touched to see them in two-wheelers (the most common means of transport in the north), forming a bustling procession as long as the entrance of Saint Mark’s Holy Church, which is actually a house whose larger room is used as a shrine. Early in the evening in the same Church we conducted a supplication to the Most Holy Theotokos and preached the Word of God.
CG1
Saturday 8th June: ten new souls will shine from the enlightenment of the Grace of the Holy Spirit and will enter Orthodoxy. They have been patiently waiting for this great moment at the banks of the Oubangui River since the dawn. A pirogue was used as a platform, from where, deeply touched, I baptized the new members of Orthodoxy in the calm waters of the river, glorifying the Benevolent God for this proto-Christian experience that I was granted to live.
Noon of the same day in the city market. Thanks to the most eager and brotherly support of the Orthodox Missionary Fraternity, the Holy Diocese bought relief items for the Pygmies in order to help them materially as well in their difficult struggle for survival in the forests. Machetes, axes, tools, knives and files were the things they chose as necessary for their survival in nature and their hunting lifestyle.
Sunday 9th June: the church and the yard have been overcrowded since the dawn by the faithful who are waiting patiently in order to participate for the first time in an Archieratical Divine Liturgy and take the Bishop’s blessings, discreetly touching the prelatic vestments.
An old table stood for the Altar, a smaller one for the Oblation. The psalms and the pulse of the youth inundate this blessed place and take you to the apostolic times. On this occasion, I preach the life and spiritual heritage of Apostle Mark, the Enlightener of the Alexandrian Church, and eventually, through the constant apostolic succession of the martyred Patriarchs of Alexandria, I end up with the contemporary fruitful ministry of our “Mother-Church”.
On Sunday afternoon visit to the reservation of the Orthodox Pygmies. Traversing the lush vegetation of the tropical forest, we reach the first houses. It feels like having set the time back. Around the mud-brick houses, one could see children climbing up the trees, or looking after the land, copying their parents’ moves. In the cooking pots, on a bundle of burning sticks, the goods offered by the forest through the omniscience of its Creator are being roasted.
CG2
The politeness of the ninety-year-old chief of the village is characteristic. The traditionally proud Pygmies, who of course are not aware of the fact that Homer and Herodotus spoke about them in their famous works, talked to me  mainly about their life and very little about their problems, since they know how to accept and enjoy their life as the most valuable gift of God. They were grateful for the benevolence and the undivided love of the orthodox brothers.
As it is getting dark, we are in the hospitable residence of the Governor of the region, who requested officially the erection of a beauteous Orthodox Church in the center of the city of Impfondo in a plot that the Bishopric already owns legally. And if our Church manages to offer them a school as well, then “the joy will be complete”!
Monday 10th June: farewell time has come. As we are returning to the capital city of the country, Brazzaville, I am   making a review of the journey. I express my gratitude to God, considering the burden of the pastoral and missionary responsibility, I envisage the Orthodox Church, only built of the traditional red brick, evident internally as well as externally, with a beautiful tiled roof and a low proto-Christian wooden iconostasis, carved by the skilful hands of the natives. The mind is full of beautiful images and the soul of spiritual exultation and strength for the continuation of the pastoral activities of the Bishopric, which geographically covers a total area 2.5 times larger than Greece, and which God has entrusted in my littleness.
+ Panteleimon of Brazzaville
http://orthodoxmission.org.gr/2013/07/proto-christian-march-on-the-land-of-the-pygmies/

Βάπτισμα των νέων πιστών στην Ακτή του Ελεφαντοστού

$
0
0
Βάπτισμα των νέων πιστών στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η ενορία της Αγίας Αναστάσεως του Χριστού στο Αμπιτζάν, Ακτή του Ελεφαντοστού. .
Крещение новообращенных в православной церкви, прихода Святого Воскресения Христова в Абиджане, Кот-д'Ивуар.
Baptème des nouveaux fidèles dans l'Eglise Orthodoxe, la paroisse de la Sainte Résurrection du Christ d'Abidjan en Côte d'Ivoire. .
Baptism of new believers in the Orthodox Church, the parish of the Holy Resurrection of Christ in Abidjan, Côte d'Ivoire.
 
 
 
 
 
The Sacrament of Baptism in the parish of the Holy Resurrection of Christ in Abidjan, Ivory Coast. Via Pere Jeremie Behanzin (2012)
 

ΕΝΑΣ ΑΦΡΙΚΑΝΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ...

$
0
0


 Το μαρτυρολόγιο αυτό μας το διηγήθηκε το 1958 ο Αφρικανός -διάκονος τότε- Νικόλαος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουγκάντας. Στην Ουγκάντα, πρώτη φορά εκήρυξε το Ευαγγέλιο ο αρχιμανδρίτης Νικόδημος Σαρίκας. Μεταξύ εκείνων που άκουσαν το κήρυγμα ήταν κι ένα νεαρό αφρικανόπουλο.

Το βράδυ, όταν κάθισαν να φάνε ο μικρός έκανε το σταυρό του.
-Τι, άλλαξες την πίστη σου; του λέει ο πατέρας του, φανατικός μουσουλμάνος. Εμπρός, σήκω.
Βγαίνει έξω από την καλύβα, φτιάχνει ένα μεγάλο σωρό από ξύλα, τον ανάβει, και λέει στο παιδί του.
-Λέγε! Γυρίζεις στην πίστη μας;
-Όχι, είμαι Χριστιανός, απαντάει ο μικρός.
-Άλλη μια φορά. Γυρίζεις στην πίστη μας; λέει ο πατέρας.
-Όχι, απαντάει ο πιστός στρατιώτης του Χριστού.
-Τελευταία φορά σου λέω. Επανέρχεσαι στην πίστη των πατέρων σου;
-Δε φοβάμαι. Είμαι Χριστιανός!

Τότε ο πατέρας άρπαξε το παιδί του και το έριξε στη φωτιά. Και ο μικρός μάρτυς του Χριστού έγινε παρανάλωμα του πυρός.
Ω άγνωστε νεαρέ μάρτυς του Κυρίου, εσύ που στέκεσαι εμπρός εις τον πύρινο θρόνο του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.

(Από το βιβλίο «Ένα κάθε μέρα» του αρχιμ. Σεραφείμ Δημοπούλου)

http://agios-dimitrios.blogspot.gr/2010_02_01_archive.html

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΚΟΝΓΚΟ -- ΛΟΥΜΠΟΥΜΠΑΣΗ

Ἱεραποστολὴ καί Χειροτονίες στὸ Κολουέζι τοῦ Κονγκό (ΒΙΝΤΕΟ)

Orthodox College Students Respond to the Question, “What is Orthodox Christianity”

Reverend Jeremiah BEHANZIN, parish priest Orthodox Abidjan was from the guests of honor...

The History of Orthodox Christianity in Kenya since 1930's and in Turkana since 2006

$
0
0

Father Vladimir Aleandro

Since a young child I have had great interest in the spreading of the gospel. One of my earliest memories was seeing my grandmother praying twice every day for missionaries all over the world. Everything in my life has been colored by this desire. As a Byzantine Franciscan, I thought one day I would go behind the "iron curtain". As a public school Guidance Counselor for 28 years I viewed my work as missionary work. In 1992 my family, with one other family, began a Mission Station in our living room. We outgrew two storefronts and now have a beautiful church in Southbury Ct. In 2007 when our children were grown my wife, M. Suzanne and I answered the call from OCMC to lead the first mission outreach to the Turkana people of Kenya. We helped them build their first church. Since then we have returned in 2010 preaching and teaching in the most isolated areas of Turkana and in 2011 conducting Catechist training and teaching. In 2012 we led a group to a very isolated area of Turkana to build a second church. These beautiful, and very isolated people, have become a vital part of our lives. With great enthusiasm we want to share their lives and their message to all in America.

Photo GalleryTurkana Mission
Turkana Mission IIhttp://www.holytrinitypoconos.org/lenten-lecture-series/

Hope for the Kikuyu (Kenya)

$
0
0


Kenya is a beautiful country in eastern Africa, considered one of the fastest developing states of this region. In fact, the number of skyscrapers and traffic jams is not far from those of large Western cities. The national parks of Kenya are famous all over the world, and this is where European and American travelers come to see the wild African animals on safari. But if you leave the asphalt highways you will find yourself in an entirely different world. The Russian journalist Denis Makhanko spent some time in one of the poorest regions of Kenya, and learned that Orthodox Christianity, which played a significant role in the formation of modern Kenya, is still a driving force here, and is in part the only hope for the local people.

* * *

The seeds of the Orthodox Faith in this country were planted at the beginning of the twentieth century by Greek immigrants. However, the desire to make Orthodoxy the religion of the Kenyans did not come from the Greeks who held their traditions sacred, but from local people, who like the Russian Prince Vladimir, sought the true faith.

An entire movement arose amongst representatives of the African Kikuyu people in opposition to Western missionaries, who in introducing Christianity also did violence to the folk traditions of the local population. The Kikuyu boycotted the missionary projects of Western Christians, and strove to find a faith in Christ that was not bound up with colonial wars against the local population.

During the 1930’s, the Kikuyu leaders in Kenya invited an Orthodox bishop from South Africa named Alexander Danil. He founded the first churches there, taught Orthodoxy to the people, and ordained priests. Bishop Alexander Danil, an African native and former Anglican priest, had received his ordination in a non-canonical Church, and therefore the first Kikuyu communities did not have any contact with world Orthodoxy.

Finally, in 1946 the Orthodox Kenyans were received under the omophorion of the Patriarchate of Alexandria, but in 1950 the Orthodox Church in Kenya was outlawed—the English authorities associated Orthodoxy with the Mau-Mau uprising.

 The caves along the Tana River of Central Kenya became the refuge for freedom fighters, many of whom were Orthodox Christians, persecuted by the colonial authorities.

Persecution of the Church ceased in 1963 with the country’s long-awaited independence. The first president and Kenyan national hero, Mzee Jomo Kenyatta, had special sympathy for the Orthodox persecuted by the colonists. During the period of struggle for independence, Mzee Jomo Kenyatta was in prison, where he met Orthodox priests. Another fighter for his country’s independence, the future bishop and president of Cyprus, Makarios III, who had been exiled by the British authorities to the Seychelles Islands, made a particular impression upon the future leader of Kenya. After Kenya’s declaration of independence, the Cypriot Archbishop came to that country and baptized thousands of people.

 Today in Kenya there are around 620,000 Orthodox laypeople, 260 priests, and one bishop—Metropolitan Makarios. In the Nieri region, which I visited in October, 2011, there are fourteen Orthodox priests serving. I had the opportunity to meet with twelve of them. They are all native Kenyans, and have all studied at the Orthodox seminary in Nairobi.

Climbing into two old automobiles (in the Nieri region, only two of the priests have cars, and it took donations from all over the world to buy them), we set off together for a tour of Orthodox places in the region. There is an Orthodox church in practically every village, and the local people have strong Orthodox traditions.

The oldest priest of the area, Archpriest Peter Kiniya Vashira, still remembers the mission of bishop Alexander Danil. Fr. Peter is over seventy, and has been serving in the priestly rank since 1970. The most respected and distinguished priest in these parts, he has the duty of father confessor. According to the Greek tradition, the Kenyan Orthodox confess no more than once a month. Confession should be heard by an experienced priest who has been specially appointed for this sacrament.

Fr. Peter serves in a shed equipped as a church on the edge of the city of Karatina. The community rents it from the municipality, paying every month for its use.

Archpriest Peter
In the village the situation is a little easier with regard to land, but people there have no money at all. During any given church service all the electrical outlets are busy—the parishioners who come to church on Sunday use the opportunity to recharge their mobile phones, because most of their homes have no electricity.

In this situation, the priests and church wardens are ceaselessly occupied with building and repair of parish buildings. The church of the Holy Apostle Phillip is currently being remodeled, and the faithful are gathering at a temporary building made of sticks and branches. The church itself is built from hand-made clay blocks. In the church of the Holy Apostle Paul, cosmetic repairs are being made. The church of St. Nicholas is located in a building that earlier housed a store. This was a great find—the stone walls of the building, which is situated on the top of a hill, protect the church from wind and rain.

 The parishioners meet their guests very cordially. Without any prior agreement, they all chime, “We love guests!” After the traditional Kenyan singing, the faithful all clap their hands to the beat of the drums and perform their unique singing and dancing.
The activities of the Kenyan Orthodox are not limited to church services. There are particular efforts made here to create schools. There are few Orthodox schools in the area. The most developed of these is a high school in Ngoru. The three-story building of this school, encompassed by a tall, stone fence (an unheard of luxury for this region), is immediately noticeable. The school even has a specially equipped chemistry and biology lab.

The secret to such growth lies in the fact that the church was built on money donated by the Orthodox Church of Finland—a picture of a snow-blanketed forest hanging by the entrance is a reminder of this. Any organization or private individual can build a school in Kenya. If all the norms and license requirements are fulfilled, the school’s founder can transfer it to the state. This is what the Orthodox Finns did. Now the institution’s operating costs and the teachers’ pay are the government’s concern. But the school is still called an Orthodox school.

 The school uniform and textbooks are a mandatory aspect of a Kenyan school. As a rule, the participants themselves pay for them. Moreover, the children’s thirst for learning is just amazing—the school day continues from morning to evening, and many students walk several kilometers to and from school.
The nursery school and elementary school at the church of St. Nicodemos were opened thanks to help from the Orthodox people of Greece. The school’s principal proudly demonstrates his notebook computer—a gift of the Greek benefactors. The children are sometimes allowed to work on it as a reward for diligent studying. In one of the classes we see a map of the world on the wall, and one pupil easily finds Russia on it for us.

Earlier there was a medical station at the church, where anyone could go for help, but it is now closed—there are no funds to support a doctor or to buy medicines.

We are drinking tea and milk with the priests of Nieri. They ask many questions about Russia and tell us about their needs and problems.
One problem is vestments for the priests—something considered an inconceivable luxury here. Vestments are given to priests at their ordination and they are used for ten–fifteen years. When the vestments wear out entirely, the priest makes a request to the metropolitan for a replacement. The Kenyan altar boys also lack sticharions, and there are traditionally many altar boys in the local churches. Sticharions are re-sewn and passed along to future generations of altar boys.

Pectoral crosses are a great rarity. As in Greece, not all priest wear crosses, but only those who have been awarded the right. And they not only have to deserve it—they have to literally make it using a cheap Chinese chain and key rings.

 But anyway, the priest’s cross is not the main thing, say the priests. Much more needed are baptismal crosses for the parishioners. Neither the local parishes, nor the faithful themselves are able to afford them. “And after all, the baptismal cross is a visible sign of our faith! One can’t do without it!”

Having arrived at the Kenyan lands only a few decades ago, the Orthodox Church is growing dynamically in this country. Enlightenment of the people, prayer, help for the needy—the Orthodox churches and schools are becoming the center of life in rural areas. On the seal of Kenya is the word, “Narambee”, which means, "Let us all pull together". Life in the Orthodox Church is in accord with this motto. Here everything is done together, in council, sharing each others’ joys and hard times, problems and victories.

I would like to believe that Orthodoxy is the future of Kenya, and maybe even all of Africa. The Orthodox Church has a chance here to become not only one of the many Christian confessions represented in the country, but the motivating force that gathers people together, and makes them better. The Kenyan priests do very much to make this happen; however their possibilities are limited. But each one of us can help if only by telling our friends about this service.
Denis Makhanko, translation by OrthoChristian.com
 

Διαβάστε στο διαδίκτυο το νέο τεύχος του Ιεραποστολικού Ταχυδρόμου ( Απρίλιος- Ιούνιος 2013 )

$
0
0

Κυκλοφόρησε το καινούριο τεύχος του Ιεραποστολικού Ταχυδρόμου. Περιέχει πρόσφατα ενδιαφέροντα νέα και ωφέλιμα άρθρα της Ιεραποστολής. Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε online ή αν επιθυμείτε να το κατεβάσετε (download).



Πέρυσι είχαμε πραγματοποιήσει την πρώτη μας απόπειρα να γνωρίσουμε την Ουγκάντα από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής...

$
0
0

Παπούτσια από τoν τόπο μας!!!

Πέρυσι είχαμε πραγματοποιήσει την πρώτη μας απόπειρα να γνωρίσουμε την Ουγκάντα από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής.
Πέρυσι λοιπόν πραγματοποιήσαμε και μία επίσκεψη σε μία απομακρυσμένη Ιεραποστολή.
Την Μπόμπο Κικιούσα. Εδώ αφού προσκυνήσαμε στο ναό του Αγίου Παύλου και ξεναγηθήκαμε από τον π. Κοσμά στην ιεραποστολή, ανακαλύψαμεστην αυλή το «ξυπόλυτο τάγμα». Όλα τα παιδιά του σχολείου δεν φορούσαν παπούτσια.Νιώσαμε έναν κόμπο στο λαιμό και υποσχεθήκαμε ότι θα προσπαθήσουμε να φέρουμε παπούτσια και προσευχηθήκαμε για αυτό.Γυρίζοντας στην Ελλάδα αρχίσαμε να μαζεύουμε παπούτσια για αυτήν την Ιεραποστολή. Μαζεύτηκαν επειδή ο Θεός ήθελε και η μεγάλη καρδιά των Ελλήνων ,αρκετά παπούτσια για όλους .Μα η μεταφορά στην Ουγκάντα είναι πάντα δύσκολη!! Για ένα χρόνο τα παπούτσια περίμεναν στην αποθήκη μας.

Τελικά με τη χάρη του Θεού τέλη Ιουνίου τακτοποιήσαμε τα παπούτσια και αρχές Ιουλίου με την αποστολή μας στην Ουγκάντα στείλαμε τα παπούτσια με φορτωτική. Μετά από αρκετές δυσκολίες τα παπούτσια τελικά έφτασαν στην Ουγκάντα.!!!


Την Τετάρτη 11 Ιουλίου μεταφέραμε με την αποστολή μας 450 ζευγάρια στην Μπόμπο Κιούσα και όλα τα παιδιά πήραν παπούτσια.Οι στιγμές ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικές.Τα παπούτσια άδειασαν σε μεγάλα τσουβάλια και τα παιδιά μπαίνοντας στη σειρά πήραν τα παπούτσια τους.Τα μέλη της αποστολής μας ,τα βοήθησαν για αυτό.Τους μιλήσαμε για την ιστορία αυτών των παπουτσιών
Η χαρά στα μάτια τους ήταν κάτι το συγκλονιστικό αλλά και στα τραγούδια τους για τη δύσκολη ζωή της Αφρικής.Ενα μικρό δρώμενο τέλειωνε με τα παιδιά που έπαιρναν παπούτσια γεμάτα χαρά.Ευχαριστούμε το Θεό που όλο αυτό το θαύμα το ζήσαμε!!

Για όλα αυτά τα παιδιά, σας ευχαριστούμε για την προσφορά σας πολύ.

π.Εφραίμ Παναούσης
Ιούλιος 2013 στην Ναμουγκόνα της Ουγκάντας.


Τα παπούτσια έφτασαν.!!Περιμένοντας τα παιδιά στη σειρά για να πάρουν τα δικά τους!!
Τακτοποίηση στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής των παπουτσιών για τη φορτωτική
 
Μαζεύτηκαν 450 ζευγάρια !!
Το "ξυπόλυτο τάγμα".Κανένα παιδί δεν φορούσε παπούτσια!!


Αν δεν γελάσετε τους είχε πει ο π.Κοσμάς ,δεν θα σας φέρουν παπούτσια.Και γέλασαν όλα!!

Είναι μία μικρή ,γλυκιά ιστορία σαν παραμύθι.Όμως είναι αληθινή.
Σας ευχαριστούμε όλους πολύ!!
http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/2013/07/o.html#more
http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/07/o_22.html 

Η μικρή Ελένη «εργάστηκε» ιεραποστολικά και έστειλε πλουσιοπάροχα την αγάπη της στα παιδιά του Καμερούν

$
0
0
Η μικρή Ελένη μόλις 5 μηνών, «εργάστηκε» ιεραποστολικά και έστειλε πλουσιοπάροχα την αγάπη της στα παιδιά του Καμερούν. Πώς κατάφερε ένα μωρό να συμπαρασταθεί και να γίνει συνεργάτης των ιεραποστόλων;
Και όμως είναι αλήθεια ότι, η Αγάπη και μάλιστα η χριστιανική αγάπη δεν περνά κρίση, γιατί πάντα ανακαλύπτει τρόπους να στηρίζει τα θεάρεστα έργα.
 
Η μικρή Ελένη και οι γονείς της Ευαγγελία και Σαράντος, προτίμησαν το ευχαριστήριο δωράκι που θα της πρόσφεραν οι φίλοι και οι συγγενείς καλεσμένοι στην βάπτισή της, να το χαρίσουν στο Ορθόδοξο ιεραποστολικό κλιμάκιο του Καμερούν.
Έτσι σε συνεργασία με τον Σύλλογό μας η έμπρακτη αυτή αγάπη έφτασε στα χέρια του Σεβ. Μητροπολίτη Καμερούν κ.κ.Γρηγορίου ως οικονομική ενίσχυση στον τιτάνιο αγώνα που κάνει για
να μεταφέρει το λυτρωτικό μήνυμα του Ζώντος Χριστού στους Αφρικανούς του Καμερούν, πασχίζοντας ταυτόχρονα να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο και να τους δημιουργήσει βιώσιμες συνθήκες ζωής.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Καμερούν κ.κ.Γρηγόριος επισκέφθηκε το Σύλλογό μας στις 25 Ιουνίου, μας ενημέρωσε για το πλούσιο πνευματικό και Φιλανθρωπικό έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής της ποιμαντικής του περιφέρειας καθώς και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Επίσης παρέλαβε από την πρόεδρο του Ομίλου μας κα Μαρία Γεωργούλα το δώρο της νεοφώτιστης Ελένης.
Ευχόμαστε λοιπόν στην νεοφώτιστη υγεία και θείο φωτισμό, ώστε να ακολουθεί σε όλη της τη ζωή το δρόμο της αληθινής προόδου και να δώσει ο Θεός να βρεθούν κι άλλοι μιμητές της ευάρεστης πράξης της.
 


Ετίμησαν τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄...

$
0
0
ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ & ΦΙΛΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Το Σάββατο 20 Ιουλίου 2013 και ώρα 20:30 στον περίβολο γύρω από την πισίνα του Ξενοδοχείου Σοφία στη Νέα Αλικαρνασσό ο Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Παγκρητίου Συλλόγου Ελλήνων Αιγυπτιωτών εδεξιώθησαν και ετίμησαν τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’ με επίχρυση τιμητική πλακέτα για τις μέγιστες υπηρεσίες που προσφέρει στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό.

Επίσης ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής ετίμησε τον Πρόεδρο του Συλλόγου μας Δρ Ηλία Παυλούση επίτιμο Σχολικό Σύμβουλο απονέμοντας αυτώ τον Τίμιον Σταυρόν του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου ως Δείγμα ορατόν της Αποστολικής Ευλογίας.
 

Παιδιά της Μαδαγασκαρης που δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σχολείο!

$
0
0
Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής
 
Σκοπός του Συλλόγου είναι να συμβάλει στη διευκόλυνση της πρόσβασης άπορων παιδιών και νέων της Αφρικής στην εκπαίδευση.
Συγκεκριμένα στοχεύουμε στην…

α) Εξασφάλιση υποτροφιών για την ετήσια εγγραφή στο σχολείο ορφανών ή πολύ φτωχών μαθητών.
β) Παροχή γραφικής ύλης σε σχολεία και μαθητές
γ) Οργάνωση καλοκαιρινών κατασκηνώσεων με ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο.
...δ) Συμβολή στην ανέγερση σχολείων και τον εξοπλισμό τους.
ε) Δημιουργία παιδαγωγικού υλικού για την κατήχηση των νέων στα πλαίσια της ορθόδοξης παράδοσης
στ) Συμβολή στην κατά τόπους εκπαίδευση κατηχητών και ιερέων.
ζ) Στήριξη φοιτητών που σπουδάζουν στον τόπο τους ή σε άλλη χώρα. 
 
 
 
Viewing all 15997 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>