May God grant him many years! Keep him in your prayers!
Apolytikion of Athanasios and Cyril, Patriarchs of Alexandria ...
"Shining forth with works of Orthodoxy, ye quenched every false belief and teaching and became trophy-bearers and conquerors. And since ye made all things rich and with true piety, greatly adorning the Church with magnificence, Athanasios and wise Cyril, ye both have worthily found Christ God, Who doth grant great mercy unto all."
Through the blessings of His Grace Bishop Innocentios of Burundi and Rwanda; Rev. Fr. Petros BICAMUMPAKA a finalist student in holidays from Orthodox Patriarchal Ecclesiastical School: Makarios III of Cyprus celebrated the Divine Liturgy on Christmas with his people of Karambi village, Nyamata sector, Bugesera District, in Eastern Province of Rwanda. From the Bishop’s Desk in Kigali.
pyramisnews.gr Στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα και υπό τις ευλογίες του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, η Αδελφότητα των Οφφικιάλων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας «Ο Απόστολος Μάρκος» έκοψε στις 12 Ιανουαρίου την Αγιοβασιλιάτικη πίττα της για το νέο έτος 2016.
Τους εκλεκτούς προσκεκλημένους και βεβαίως τους εκπροσώπους των Παλαίφατων Πατριαρχείων και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών καλωσόρισε ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Καθηγητής Θεόδωρος Παναγόπουλος, ενώ τούς ευχαρίστησε θερμά για την παρουσία τους και ο Έξαρχος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Αθήνα Μητροπολίτης Γουϊνέας κ. Γεώργιος, παρουσία και του Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος κ.Εμμανουήλ.
Κατά την εκδήλωση, ακούστηκε βιντεοσκοπημένο το μήνυμα του Προκαθημένου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄.
Εκκλησιαστικούς ύμνους απέδωσε η χορωδία «ΜΕΛΙΡΡΥΤΟΝ».
Με τη χάρη του Θεού μία καινούργια σοδειά είναι γεγονός για το χωράφι της ιεραποστολής στην περιοχή Μπουσούγκιου της Ουγκάντας .Και η σοδειά φέτος ακόμα καλύτερη.Περισσότερα φασόλια,φυστίκια,πατάτες ,μουόγκο,μάγκο,φενέ και πολλά ακόμα.Αρκετά μέλη της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνος στο Λουγκουζί πήραν μέρος στο μάζεμά της. Αρχηγός τους ο π.Γεώργιος που με ψυχή και χαμόγελο τακτοποιούσε και ρύθμιζε τις εργασίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η συγκομιδή από το χωράφι ενισχύει την ιεραποστολή και ενισχύει πολλές οικογένειες στο χωριό Λουγκουζί. Τέλος ένα σημαντικό μέρος της πωλείται με σκοπό να ενισχυθεί η ιεραποστολή .Ευχαρσιτούμε πολύ όσους συμμετέχουν και βοηθούν στη συνέχεια και προκοπή της διακονίας μας.
Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι περίμεναν να έλθει ο Χριστός. Εκείνος που θα έφερνε την αγάπη και την ειρήνη, το πραγματικό χαμόγελο και τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την ηρεμία, πράγματα τόσο πολύτιμα, για να αισθανθεί κανείς την αληθινή σημασία της ζωής. Κι όμως πέρασαν από τότε δύο χιλιάδες χρόνια κι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μέσα στη φτώχεια και τη στέρηση. Δεν έχουν καν ακούσει για το μήνυμα αυτό της αγάπης και της δικαιοσύνης. Ακόμα Τον περιμένουν· ακόμα δεν Τον γνώρισαν, δεν Τον είδαν. Αυτή η πονεμένη γη της Αφρικής στερήθηκε αυτό το μεγάλο δώρο του Θεού, έχασε το Φως, δεν είδε τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Κι όμως, ξαφνικά, Αυτός ήλθε και έλαμψε. Να, πόσο μπόρεσαν και κατάλαβαν αυτό το μεγάλο μυστήριο της Ανάστασης: Κτίζουν και εγκαινιάζουν ναούς στο όνομα του αληθινού Θεού – Εκείνου που τους αγκαλιάζει και τους συνοδεύει στη ζωή τους, και αισθάνονται να είναι παιδιά δικά Του· τους δείχνει το δρόμο και πορεύονται μαζί Του. Αυτό είναι το μυστήριο του Ευαγγελίου. Ζουν και κινούνται μέσα στο βάθος και το πλάτος της θείας επέμβασης και αγάπης. Σχολεία για να μορφώνονται οι νέοι να μαθαίνουν γράμματα και να γίνονται χρήσιμοι πολίτες· αυτό είναι ένα από τα κυριότερα μελήματα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας σε όλη την Αφρικανική ήπειρο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κένυας αγωνίζεται ακόμη να λιγοστέψει τον πόνο και τις ασθένειες, παρέχοντας ιατρική περίθαλψη δωρεάν σε όλους τους ανθρώπους. Στην αγωνία τους και τις πάμπολλες στερήσεις και ελλείψεις τους έρχεται, ξανά, η Εκκλησία να προσφέρει τη συμβολή της, για να τους ανακουφίσει από τον πόνο και την αδικία που τους κατακυριεύουν. Χτυπά η καμπάνα και καλεί τους πιστούς στη Βασιλεία των ουρανών· χορεύουν και ευχαριστούν το Θεό, παίζουν και δοξολογούν με την απλοϊκή καρδιά τους, χωρίς περιστροφές και ανταλλάγματα. Η Ιερά Μητρόπολη Κένυας συνεργάζεται για πολλά χρόνια με διάφορους φιλανθρωπικούς οργανισμούς· πάνω σε μόνιμη βάση γίνονται ετήσιες επισκέψεις, περιοδεύουν με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και άλλους εθελοντές και θεραπεύουν τις τυχόν πληγές των ανθρώπων. Έκδηλη είναι η ικανοποίηση των ανθρώπων. Ανοίγουν πόρτες και παράθυρα… Γεύονται οι άνθρωποι χαρές και ευλογίες που τους προσφέρει η παρουσία της Ορθοδοξίας. Μπήκε στα σπίτια τους η αγάπη του Θεού αισθάνθηκαν ότι είναι παιδιά του Θεού, εκλεκτά, όμοια δημιουργήματα, πλάσματα ισότιμα… Δεν πειράζει που ζουν μέσα σε καλύβες, δεν έχει σημασία που στερούνται πολλών υλικών αγαθών. Οι επισκέψεις αυτές στηρίζουν το λαό. Ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές προσφέρεται αυτή η ελπίδα ότι δεν τους ξεχάσαμε. Η Εκκλησία είναι δίπλα τους, έχει αυτή τη μεγάλη αποστολή της πνευματικής και κοινωνικής φροντίδας και μέριμνας. Στο πλευρό μας στέκεται συμπαραστάτης από το 1963 η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Έτσι, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα οι συνθήκες ζωής καλυτέρευσαν. Προσφέρεται μέσα από την κίνηση και δράση της Ορθοδοξίας αυτή η ελπίδα, το χαμόγελο. Η παράδοση της Ορθοδοξίας μαζί με τις τοπικές συνήθειες σχηματίζει ένα θαυμάσιο μωσαϊκό, πλούσιο σε περιεχόμενο. Οι άνθρωποι συνεχίζουν τις παραδόσεις τους, τις καθημερινές τους συνήθειες μέσα σε μια νέα, τώρα, προοπτική. Είναι εκείνη της νέας ζωής. Αυτή είναι η αληθινή πορεία της Ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, δέχεται τις παραδοσιακές τους συνήθειες. Αυτή είναι, λοιπόν, η υπερδύναμη που μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα και να σώσει την ανθρώπινη αναζήτηση. Έχει να προσφέρει φως, μπόλικο φως, αληθινό, έτσι ώστε να μπορεί να μεταμορφώσει και να αναπλάσει το ανθρώπινο γένος. Ανανεώνει, σήμερα, η Ορθοδοξία τις δυνάμεις της και δίδει τις πραγματικές διαστάσεις της αποστολής της, το οικουμενικό και πανανθρώπινο μήνυμά της, για να αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους κάθε φυλής, κάθε καταγωγής και κάθε γλώσσας. † Ο Κένυας Μακάριος
On the morning of 15th January 2016, His Grace Panteleimon Bishop of Congo-Brazzaville and Gabon went to the “St Efstathios” Orthodox Orphanage in Dolisie, where he had the joy of meeting with the children there, and gave them toys and sports clothing for the new year, as well as foodstuff kindly donated by the faithful of the Cathedral of St Dimitrios in Pointe-Noire; They were also given stationary for school, generously sent by the active Manna Cultural Society of Syros.
He then met with the teachers of the “Light of the Nations” Orthodox School and exchanged festive greetings with them. A pleasant surprise was the unexpected visit by the work inspectors
Miete Likibi and Younga Noel who, having completed their service inspection of the school complex, the contracts of the teaching staff, the insurance contributions of the staff and the general application of such relevant provisions, expressed their complete satisfaction for the adherence thereto and congratulated the local Church on the refurbished premises.
A lengthy collaboration followed with the Reverend Priest Fr. Paul Diafouka, Parish Priest of the Holy Parish of St Irene in Dolisie and Director of the Orphanage, after which His Grace departed by road for the See of the Holy Diocese in Pointe-Noire.
Με Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια εορτάσθει η μνήμη του Αγίου Αθανασίου Πατριάρχη Αλεξανδρείας στο φερώνυμο Ναό του Πατριαρχικού Μετοχίου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής στην Άνω Κυψέλη Αθήνας. Του Όρθρου προεξήρχε και χοροστάτησε της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, της Ιεράς Λιτανείας και της Ιεράς Αρτοκλασίας ο Σεβασμιότατος εκπρόσωπος του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β'και διευθυντής του Πατριαρχικού Γραφείου Αθηνών Μητροπολίτης Γουϊνέας κ.κ Γεώργιος συμπαραστατούμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ηλιουπόλεως κ.κ Θεόδωρο και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πτολεμαίδος κ.κ Εμμανουήλ. Την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία χρωμάτισε με την παρουσία του ο Ηλίας Γιουρούκος, Πρωτοψάλτης και Καθηγητής Παραδοσιακής Μουσικής με τον Διάσημο λαϊκό βάρδο και ψάλτη Ηλία Κλωναρίδη ο οποίος ανέγνωσε το Αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας. Τον Πανηγυρικό Θείο Λόγο εκήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πτολεμαίδος κ.κ Εμμανουήλ οπου μεταξύ άλλων τόνισε …..Αυτοί ήσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, εμπειρικοί εκφραστές της αλήθειας με αγαπη,με άσκηση, με προσευχή, με πολύ προσευχή για τα«εν τω κόσμω συμβαίνοντα» Γιαυτο και δεν ήσαν φίλοι της κατηγορίας. Δεν κατηγοριοποιούσαν σε ομάδες τους ανθρώπους. Δεν χρησιμοποιούσαν την Ωραία Πύλη με εμπορεύματα υποκριτικής ηθικής που άλλα λέει και άλλα πιστεύει και άλλα εννοεί…πολύ δε περισσότερο άλλα πράττει»….και καταλήγει ο ομιλητής «Ας σταθούμε γιαλιγο στην τέταρτη εξορία του. Εκει βλέποντας τους πιστούς να κλαιουν για τα όσα δεινά υπέφερε για την αγάπη του Χριστού, τους είπε τα περίφημα λόγια «θαρρείτε νεφρύδιον εστί και θάττον παρελεύσεται!» Ο Αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος Τελετάρχης & εφημέριος του Πατριαρχικού Μετοχίου και του Ναού Αγίου Αθανασίου κ. Νικόλαος Κουλιανόπουλος φρόντισε με αγάπη και ο εορτασμός ήταν άριστος. Παρέστησαν Άρχοντες Οφφικιάλοι του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής, πολλοί κάτοικοι των πόλεων Αθήνας, Πειραιά, Νικαίας και Κορυδαλλού, Έλληνες εξ Αιγύπτου και πολλοί Ελληνοαφρικανοί και Αφρικανοί Κληρικοί και Λαϊκοί.
Dans la matinée du 15 Janvier 2016, Sa Grâce l’Évêque du Congo-Brazzaville et Gabon Mgr. Panteleimon est allé à l'orphelinat orthodoxe "St. Eustache » dans la ville de Dolisie, où il a eu la joie de communiquer avec les enfants pris en charge par l’Eglise. Il leur a distribué des jouets et des vêtements de sport pour la nouvelle année, ainsi que des nourritures, don des fidèles de la Cathédrale « Saint Démétrios » Pointe-Noire et les fournitures scolaires envoyées aimablement par l'énergique Association Culturelle « Manna » de Syros ».
Il a ensuite rencontré les enseignants de l'école orthodoxe « Lumière des Nations» pour échanger des vœux de fête. Agréable surprise était la visite inopinée des inspecteurs de travail Mme Miete Likibi et Younga Noel qui, après avoir fait le contrôle officiel sur les lieux du complexe scolaire, dans les contrats de travail, aux cotisations d'assurance en faveur du personnel enseignant et à l’ application générale des dispositions relatives à la loi, ils ont exprimé leur entière satisfaction pour la stricte observation de ce qui précède et ils ont félicité l'Eglise locale pour la rénovation des bâtiments.
Il s’en suivit une vaste collaboration avec le Révérend p. Paul Diafouka, Curé de l'église « Sainte Irène » Dolisie et Directeur de l’orphelinat, après quoi Sa Grâce est rentré par route pour le siège du Saint Diocèse, à Pointe Noire, deuxième grande ville du pays.
«When times are adverse, it is an honor to fly all alone, all alone» -Chainides
Dear brothers in Christ, rejoice in the Lord always, It is a fact that the difficulties which our homeland has been going through during the last years have had a serious impact on several areas of the apostolic work – as it has come to be expressed in the vineyard of Africa over the past 60 years. However, despite all the hardships, we can say that we continue walking by the grace of God, our living Lord, who walks by our side daily through our difficulties and “by many proofs” blesses and transforms our little efforts and our mumble into a fruitful and plentiful seed. With the “holy contributions” of our brothers from every corner of the world, we try to comfort the needs of our African brothers, especially those belonging to «vulnerable groups”, such as the disabled, who often, due to lack of care and a basic means of transport, they cannot participate in social life with the same rights as the able-bodied ones. Moreover, in Africa, apart from the marginalized position they have in the society, surviving through begging in deplorable conditions, they also go through a lot of suffering due to social bias and unimaginable superstitions, all of which results in making even the simplest daily tasks far more difficult for them, as if their daily toil was not enough.
In cooperation with the International Orthodox Christian Charities (IOCC), the official charitable agency of the Orthodox churches in the U.S.A., we received a number of wheelchairs and various other aids for the disabled, which we sent to the Ministry of Education of Cameroon for mobility-impaired students, and which unfortunately due to the absence of budget provision for their distribution to the schools of the country, mostly remained in warehouses. Starting with people we met on the streets and relying on information which we gathered, we were able to distribute almost all of what we had received. May the excitement, gratitude and wishes of the recipients be an eternal testimony and prayer before God’s throne for those who variously contributed to this effort. Another donation for the repose of a departed brother was used in part for the support of the disabled people’s families and for the purchase of food supplies for orphaned children’s homes.
Many times, it is difficult to describe such situations… Nevertheless, we will describe an incident, so that you can better understand what we mentioned on the difficulties of the disabled, who ceaselessly cry before us “I have no man” (John 5:7). Once it became known that the Orthodox Church was giving out financial aid to disabled people, one day, when we had already finished with those gathered, we saw a handicapped running towards us in a wheelchair, pushed by a big sweaty man… We thought he would be a relative of his, but when he approached, we realized that the man pushing was blind! Together they had crossed a huge distance through the heavy traffic of the busy streets. The disabled man was guiding his blind brother, hoping in the mercy of God, which in that case was the small aid of our Church… With the contribution, sensibility and understanding of Saint Ecumenius Missionary Association, we bought five motorcycles for five priests, each of whom ministers to more than two parishes, in order to reduce their travel expenses and enable our remote communities to be served regularly and not infrequently due to transport difficulties of the priest in charge. Acts of altruism and charity are secret according to the command “let not your left hand know what your right hand does” (Matthew 6:3) and they are not kind of ecclesiastical news, because they are inseparably woven into the life and nature of the Church. They are, however, occasionally published as a testimony of love, as flowers of altruism, for the “subtle thought” of our weak brothers “that the ministry be not blamed” (II Cor. 6:3).
Nevertheless, they are also testimonies of those, who in adverse times and in the face of those that out of poor ecclesiastical education and nonexistent faith, in covert deeds and words, consider the cause of the apostolic work “failed” or “unnecessary” and shamelessly vilify it, continue to “guard a Thermopylae never betraying what is right…” May the love of our Lord Jesus Christ be with you all, brethren.
Το απόγευμα της Δευτέρας, 18 Ιανουαρίου 2016, τελέστηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Μακάριο πανηγυρικός εσπερινός με αρτοκλασία στον ιερό ναό της Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ΄» στο Ναϊρόμπι – Κένυας.
Έψαλλε μελωδικότατα η χορωδία των ιεροσπουδαστών της Πατριαρχικής Σχολής. Στο τέλος της ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος ανάπτυξε και ανέλυσε τους λόγους του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου «ουκ έστιν άλλως σωθείναι ει μη δια του πλησίον». Πήρε αφορμή από το χθεσινό φονικό συμβάν στην Κένυα από τους τρομοκράτες που ακόμα δεν ανακοινώθηκε ο αριθμός των φονευθέντων Κενυατών στρατιωτών. «Πόσο αγνοούν οι άνθρωποι την πραγματικότητα, ότι ο καθένας από εμάς είμαστε εικόνες του ζώντος Χριστού και κτυπούμε αλύπητα τόσες αθώες ανθρώπινες ψυχές που έχουν αυτή τη χάρη να είναι εικόνες και μορφές του ίδιου του Δημιουργού μας». Τόνισε ακόμα ότι ο Άγιος Μακάριος στέλνει από την έρημο μήνυμα ελπίδας και δύναμης για όλους μας. «Ας ακούσουμε τη φωνή αυτή της ερήμου που είναι διαχρονική και σκοπό έχει να σώσει την ανθρωπότητα ολόκληρη» κατέληξε.
Χθες το πρωί, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, γιόρτασε ο ιερός ναός του Αγίου Μακαρίου στο Ναϊρόμπι της Κένυας.
Της όλης ευχαριστηριακής συνάξεως προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Μακάριος με τη συμμετοχή ιερέων – συνεργατών του πνευματικού έργου της Μητροπόλεως.
Στη διάρκεια της θείας λειτουργίας έψαλλε ο χορός όλων των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής.
Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας τελέστηκε το καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο του κτήτορα και μεγάλου ευεργέτη αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου του Γ΄.
Ο Σεβασμιώτατος, κατασυγκινημένος, ευχαρίστησε τον Θεό, που, για μια ακόμη χρονιά, αξιώθηκε να τελέσει το μνημόσυνο – έργο και διακονία οφειλής – προς τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος του έδωσε το έναυσμα και την ευχή να πορευθεί σ’ αυτό τον χώρο, που για τόσα χρόνια έγινε μάρτυρας της σημαντικής και ανεκτίμητης αξίας και προσφοράς της Σχολής προς τους μελλοντικούς ιερείς και λαϊκούς για την εξάπλωση και εδραίωση της Ορθόδοξης πίστης και παράδοσης σ’ ολόκληρη την ήπειρο της Αφρικής.
Φοιτούν, σήμερα, στην Πατριαρχική Σχολή εκτός από τους Κενυάτες, νέοι από την Ουγκάντα, Τανζανία, Μαλάουι, Ρουάντα, Μπουρούντι, Μαδαγασκάρη και εκπροσωπούν περισσότερες από δεκαπέντε φυλές.
Το βράδυ της ίδιας μέρας, στην τραπεζαρία της Πατριαρχικής Σχολής, οι ιεροσπουδαστές παρουσίασαν πλούσιο γιορταστικό πρόγραμμα με ύμνους και παραδοσιακά χριστιανικά τραγούδια. Ένας από τους ιεροσπουδαστές, στο τέλος, διάβασε τον βίο του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε όλους τους ιεροσπουδαστές για την ωραία βραδιά που ετοίμασαν με την ευκαιρία της γιορτής.
Το προηγούμενο βράδυ τελέσθηκε πανηγυρικός και κατανυκτικός εσπερινός με αρτοκλασία στο παρεκκλήσιο της Πατριαρχικής Σχολής, με προεξάρχοντα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Μακάριο.
Στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο πόσο σημαντική υπήρξε η φωνή της ερήμου μέσω του εορταζομένου Αγίου, που διαχρονικά διδάσκει με τους λόγους του και στηρίζει την ταλαιπωρημένη ανθρωπότητα και ιδιαίτερα την εδώ περιοχή που, τελευταία, υπέστη επιθετική δολοφονική ενέργεια, όπου σκοτώθηκε ένας μεγάλος αριθμός Κενυατών στρατιωτών.
Ο απόστολος Τιμόθεος καταγόταν από την πόλη Λύστρα της Λυκαονίας. Είχε πατέρα Έλληνα, ειδωλολάτρη στο θρήσκευμα, και η μητέρα του Ευνίκη ήταν εκχριστιανισμένη Ιουδαία. Σε μικρή ηλικία ο Τιμόθεος έμεινε ορφανός από πατέρα και τον ανέθρεψε η γιαγιά του Λωίδα, προσφέροντάς του όχι μόνο υλικά αγαθά αλλά κυρίως πνευματικά. Στα Λύστρα συνάντησε τον Παύλο, γοητεύτηκε από τον θείο έρωτα που διακατείχε τον πύρινο απόστολο του Χριστού, μαθήτευσε κοντά του και τον ακολούθησε στην 2η περιοδεία του ως πολύτιμος συνοδοιπόρος και συναγωνιστής για τον ευαγγελισμό των εθνών. Στην 3η περιοδεία του Παύλου, ο Τιμόθεος τον ακολούθησε ως την Έφεσο. Από εκεί στάλθηκε από τον απόστολο μαζί με τον Έραστο στη Μακεδονία. Ακολούθησε τον Παύλο στην Κόρινθο, στην Τρωάδα, στα Ιεροσόλυμα και στη Ρώμη, όπου πιθανότατα έγινε κι αυτός συμμέτοχος στα πάθη-δεσμά του. Στην 4η περιοδεία του αποστόλου, ενώ βρίσκεται ακόμη σε αρκετά νεαρή ηλικία, χειροτονείται πρώτος επίσκοπος Εφέσου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Παύλος του γράφει συμβουλευτικά: «μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ» (Α΄ Τιμόθεον 4,12). Μάλιστα, στην Έφεσο συναντήθηκε με τον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου, τον Ιωάννη, που υπήρξε διδάσκαλός του. Η αγάπη του επισκόπου Εφέσου Τιμοθέου και η φροντίδα για το ποίμνιό του τον οδήγησε να διαμαρτυρηθεί έντονα -και με κίνδυνο της ζωής του- κατά της ειδωλολατρικής γιορτής που γινόταν προς τιμήν της Θεάς Άρτεμης. Η γιορτή αυτή περιλάμβανε μασκοφορεμένους ανθρώπους, με ειδωλολατρικά ομοιώματα στα χέρια, που επιτελούσαν ανήκουστα όργια στους δρόμους και τις πλατείες της Εφέσου. Εκεί, θαρραλέα και σταθερά, έλεγξε τους ειδωλολάτρες ομολογώντας οικειοθελώς την πίστη στο Χριστό, όχι μόνο με λόγια και θεωρίες αλλά με έργα, προσπαθώντας να τους εμποδίσει. Όχι, δεν ήταν αυτοκτονία, ήταν ομολογία! Όχι, δεν ηττήθηκε από τα είδωλα και τον πατέρα αυτών τον διάβολο αλλά νίκησε, χαρίζοντας στην Εκκλησία έναν ακόμη άγιο που μεσιτεύει για τους ανθρώπους στον Θεό. Το μαρτύριό του έμεινε στην ιστορία ως ένας διαχρονικός έλεγχος όλων αυτών -ακόμα και των χριστιανών- οι οποίοι μασκαρεύονται για διαφόρους λόγους, ως άλλοι ειδωλολάτρες της Εφέσου, αμαυρώνοντας το «κατ’ εικόνα» που τους χάρισε ο Θεός και απομακρύνονται από τη δυνατότητα του «καθ’ ομοίωση». Πέθανε στις 22 Ιανουαρίου του 97 μ.Χ. αφού, μετά από λιθοβολισμό που υπέστη από τους ειδωλολάτρες, εγκαταλείφτηκε ημιθανής και λίγο αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Ειδωλολατρία και Ιεραποστολή
Ειδωλολατρία είναι οτιδήποτε αντικαθιστά τη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Κατά καιρούς οι άνθρωποι αντικατέστησαν τον Θεό με τον Ήλιο ή τα φυσικά φαινόμενα, με υλικά δημιουργήματά τους -όπως ομοιώματα ή αγάλματα-, με μυθικούς θεούς -όπως ο Δίας-, με ανθρώπους -όπως οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες- αλλά και με τα πάθη τους. Σήμερα, η ειδωλολατρία εκπροσωπείται κυρίως από δύο ρεύματα, τον Φετιχισμό και την πολυθεΐα. Φετιχισμός είναι η προσκύνηση διαφόρων ειδών όπως πέτρες, κατασκευασμένα φυλακτά, κόκκαλα και άλλα πολλά. Το βασικότερο στοιχείο του φετιχισμού είναι η μαγεία, γι’ αυτό οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτόν πιστεύουν ότι σε βουνά, ποτάμια ακόμα και σε αντικείμενα κατοικούν πνεύματα. Η δεύτερη μορφή ειδωλολατρίας είναι η πολυθεΐα. Στην πολυθεΐα λατρεύονται ανθρωπομορφικά όντα ως θεοί οι οποίοι, παρόλο που είναι όλοι θεοί, έχουν ποικίλα χαρακτηριστικά και γνωρίσματα, όπως για παράδειγμα οι θεοί του Ολύμπου των αρχαίων Ελλήνων. Στην Αγία Γραφή, και πιο συγκεκριμένα στην Παλαιά Διαθήκη, οι δύο μορφές της ειδωλολατρίας συναντούνται και καταδικάζονται με διαφόρους τρόπους από τον Θεό, κυρίως βέβαια τιμωρώντας τον λαό Του όταν αυτός ενδίδει στην αποδοχή τους. Στην Καινή Διαθήκη, όμως, μας παρουσιάζεται ακόμα μια μορφή ειδωλολατρίας την οποία αντιλαμβανόμαστε μέσα από χωρία όπως αυτό: «Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν και την πλεονεξίαν, ήτις είναι ειδωλολατρεία»(Κολ. 3,5). Η πορνεία, η ακαθαρσία, τα πάθη, η κακή επιθυμία και η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία, διότι αντικαθιστούν τον αληθινό Θεό. Όποιος είναι κυριευμένος από τα παραπάνω δεν εφαρμόζει την σπουδαιότερη εντολή που έδωσε ο Ιησούς στους ανθρώπους, δηλαδή το «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου»(Μτθ 22,37), γιατί προσπαθεί να βιώσει αυτά τα πάθη με όλη του την καρδιά, με όλη του την ψυχή και με όλη του την διάνοια. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Παύλος αναφέρει: «Διότι τούτο εξεύρετε, ότι πας πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, όστις είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού»(Εφ. 5,5). Τι σχέση όμως έχει η Ιεραποστολή με την ειδωλολατρία; Βρίσκεται ακριβώς απέναντι της, εναντίον της. Αφού Ιεραποστολή είναι η προσπάθεια διάδοσης της αλήθειας του Ευαγγελίου, στο οποίο φανερώνεται ξεκάθαρα η θεότητα του Κύριου ημών Ιησού Χριστού. Ιεραποστολή είναι η επιχείρηση κατάργησης των ειδώλων και ο περιορισμός της επέκτασής τους από την μια μεριά και από την άλλη, ο αδυσώπητος αγώνας απαλλαγής μας από την πορνεία, την αμαρτία και την πλεονεξία. Έτσι λοιπόν αδελφοί, αυτός που ονειρεύεται να κινηθεί με κατεύθυνση τα έθνη για να σώσει τον κόσμο, ας σώσει πρώτα τον εαυτό του από τα βαρίδια των παθών και των κοσμικών καταβολών του. Όχι, ας μην οδηγούμαστε προς τα έθνη με καλύτερό μας όπλο την υποκρισία. Καλύτερα να μη γνωρίσεις χριστιανό από το να μοιάσεις σ’ έναν υποκριτή χριστιανό. Αλήθεια, αν συνεχίσουμε να πράττουμε τα κάθε λογής όργια των κοσμικών συνηθειών μας, πώς θα σταθούμε απέναντι σ’ αυτούς που λατρεύουν τα είδωλα; Μήπως γίνουμε και εμείς σαν αυτούς που λιθοβολούσαν τον Τιμόθεο, αν συναντήσουμε έναν Τιμόθεο στο διάβα μας; Ο Άγιος Τιμόθεος ο Απόστολος εορτάζει στις 22 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Η Κομοτηνή χάρη στους δωρητές της έχει την δική της ξεχωριστή παρουσία στην Ουγκάντα. Κάποια σημαντικά κτήρια είναι δωρεά Κομοτηναίων που φέρουν το όνομά τους, όπως της Αδαμαντία Μπλέτσα, το σχολείο το Οικοτροφείο που θέλει κάποια επιπλέον στήριξη για να ολοκληρωθεί ο εξοπλισμός του. Το τρακτέρ που αγοράστηκε και με έρανο του πατέρα Ναθαναήλ Καδίρη πριν χρόνια και με την συμβολή του «Χ» και δίνει λύσεις στην καλλιέργεια της γης και του καλαμποκιού. Τα συναισθήματα πολλά και πρωτόγνωρα που μας περιγράφει η κ. Σιβρίδου, ενώ ένας πλούτος φωτογραφιών μας βάζει όσο γίνεται στο κλίμα μιας φτωχής χώρας με πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και ωραίους ανθρώπους. Αυτάρκεις με το ελάχιστο.
Όμορφα γελαστά πρόσωπα μέσα σε μαλλιαρή φτώχεια, αρρώστιες, έλλειψη βασικών όπως νερό, ηλεκτρικό, καθημερινό φαγητό και μια ορθόδοξη εκκλησία που παλεύει να καλύψει...
.webp)
.jpg)
