Παρουσία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, θα ενθρονιστεί στις 19 Δεκεμβρίου, στο Πορτ Σαΐντ, ο νέος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νήφωνας, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου παλαιού Καΐρου. Η τελετή της ενθρόνισης θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι και αναμένεται πλήθος κόσμου να υποδεχθεί τον νέο Μητροπολίτη, από την ομογένεια αλλά και τους αραβορθόδοξη παροικία. Με την ευκαιρία αυτή, και το Ορθόδοξο Πνευματικό Πατριαρχικό Κέντρο οργανώνει την ίδια ημέρα προσκυνηματική εκδρομή στην πόλη του Πορτ Σαΐντ, στην οποία οι θέλοντες να συμμετάσχουν, μπορούν να επικοινωνήσουν στο τηλ. 01005845583.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΗΛΟΥΣΙΟΥ κ. ΝΗΦΩΝΑ
ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πηλουσίου κ.Νήφων (κατά κόσμον Νικήτας Τσαβαρής) εγγενήθη στην Νίκαια Αττικής το έτος 1959. Τυγχάνει πτυχιούχος της Σιβιτανιδείου προτύπου Σχολής μηχανικών. Απεφοίτησε από την Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Σχολή Αγ.Όρους και την Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου Κρήτης. Τυγχάνει πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Ως ιεροσπουδαστής εργάστηκε στο ιδιαιτ. Γραφείο του Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς Καλλινίκου, ενώ εκάρη Μοναχός το έτος 1982 στην Ι. Μονή Αγκαράθου Κρήτης υπό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κρήτης κυρού Τιμοθέου. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το έτος 1984 στην Ι. Κοινοβιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Μπαλή Ρεθύμνης υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Τίτου. Επί είκοσι (20) συναπτά έτη εργάσθηκε στην Ι. Μητρόπολη Περιστερίου ως Ιερατικός Προϊστάμενος και Εφημέριος και Εφημέριος των ιερών Ναών Ευαγγελισμού Θεοτόκου, Αγίας Μαρίνης Ανθουπόλεως και Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης, τον οποίο ανοικοδόμησε εκ βάθρων και ετοίμασε τα σχέδια του ορφανοτροφείου της Ι. Μητροπόλεως, το οποίο ανήγειρε ο Σεβ. Μητροπολίτης Περιστερίου κ. Χρυσόστομος. Εχειροθετήθη Αρχιμανδρίτης υπό του Σεβ. Περιστερίου. Απεσπάσθη το έτος 2005 στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και έκτοτε προσέφερε τις υπηρεσίες του στην Ι. Πατριαρχική Μονή Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου ως Καθηγούμενος αυτής, φέρων την ευθύνη συντονισμού της εκ βάθρων ανακαινίσεώς της. Την 6η Οκτωβρίου 2009, τη προτάσει της Α.Θ.Μ., του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’ εξελέγη Βοηθός Επίσκοπος υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Βαβυλώνος, διατηρών τα ηγουμενικά του καθήκοντα στην περιώνυμο Ι. Μονή. Εχειροτονήθη Επίσκοπος υπό της Α.Θ.Μ. την 18η Οκτωβρίου 2009. Την 26η Νοεμβρίου 2014 εξελέγη παμψηφεί υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, τη προτάσει της ΑΘΜ, Μητροπολίτης Πηλουσίου.
Οι ιστορικοί δεσμοί που συνδέουν την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας με την Εκκλησία της Κύπρου από σήμερα, Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014 γίνονται ακόμα πιο στενοί, αφού το πρωί η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ και η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος Β’ κατέθεσαν τον θεμέλιο λίθο της Εξαρχίας του Πατριαρχείου στην περιοχή Γέρι της Λευκωσίας.
Προηγήθηκε η Ακολουθία του Αγιασμού που τελέστηκε από τους δύο Προκαθήμενους στην παρουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ιωνά Νικολάου που εκπροσωπούσε και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου των Μαρωνιτών, του Εξάρχου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Μητροπολίτη Βόστρων Τιμοθέου, των Μητροπολιτών Κένυας Μακαρίου και Γουινέας Γεωργίου, του Δημάρχου Γερίου, της Πρέσβυς της Αιγύπτου, της πρώην Υπουργού Εξωτερικών Ερατώ Μαρκουλή, του Εκπροσώπου της Ελληνικής Πρεσβείας, του Προέδρου των Οφικιάλων του Πατριαρχείου Καθηγητή Θεόδωρου Παναγόπουλου, πολιτικών, στρατιωτικών αρχών και των σωμάτων ασφαλείας, επιχειρηματιών, πλήθους κόσμου και της μαθητειώσας νεολαίας των σχολείων της περιοχής.
Τον θεμέλιο λίθο κατέθεσαν οι δύο Προκαθήμενοι μαζί με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τον Δήμαρχο Γερίου. Στον χαιρετισμό του ο Πατριάρχης εξέφρασε την μεγάλη του συγκίνηση για την ιστορική στιγμή και ευχαρίστησε θερμά τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου που έδωσε την άδεια και την ευλογία να ξεκινήσει το έργο, που σκοπό έχει μεταξύ άλλων να στηρίξει και την τοπική κοινωνία μέσα από τα κοινωνικά ιατρεία που θα συμπεριληφθούν στο κτιριακό συγκρότημα. Επίσης ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν στην επίτευξη του σκοπού, εκφράζοντας ιδιαίτερες ευχαριστίες προς τον τέως Πρόεδρο της Κύπρου κ. Δημήτρη Χριστόφια, αφού επί προεδρίας του παραχωρήθηκε στο Πατριαρχείο η γη εκτάσεως 10,000.- τ.μ. καθώς και στον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη για την στήριξη της όλης προσπάθειας, ευχόμενος παράλληλα καλή ανάρρωση και σύντομα να επιστρέψει και πάλι στην πατρίδα του. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου που αναφέρθηκε στο θεάρεστο έργο που επιτελεί το Πατριαρχείο στην Αφρική, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο Δήμαρχος Γερίου, που φανερά συγκινημένος διαβεβαίωσε τον Πατριάρχη πως θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις το έργο. Η χορωδία ‘Λέανδρος Σίταρος’ απέδωσε εκκλησιαστικούς ύμνους ενώ κατά την διάρκεια του αγιασμού έψαλλε η χορωδία της Εκκλησιαστικής Σχολής Κύπρου ‘Απόστολος Βαρνάβας’. Η όμορφη τελετή ολοκληρώθηκε με τον Εθνικό Ύμνο.
Συντονιστής της όλης εκδήλωσης ήταν ο Εκπρόσωπος του Πατριάρχη στην Κύπρο Πρωτοπρεσβύτερος Αθηνόδωρος Παπαευρυπιάδης.
Gungu is a central city of Bandundu province in the Democratic Republic of the Congo, lying 700 kms to the east of Kinshasa. It has an airport and a population of more than 60,000 residents, which together with the suburbs exceeds 100,000. Therefore, it is a place that could serve as a great missionary center for the whole area with a school and a dispensary. The Orthodox Church has had a lot of faithful in the city for years; among them is the Deputy Dean of the Orthodox University of the Congo, Mr. Theodoros Foumouantza. The faithful have been constantly asking and praying for the construction of a Holy Church. Finally, their prayers were heard, when the Deputy Dean donated two hectares of land to the Mission. Immediately, the Orthodox Missionary Fraternity was asked to help in the construction of the church and a group of four donors from Thessaloniki undertook to pay the bulk of the required money. The construction started in April 2011 and went quite quickly. Currently, all external works, housing and frame mounting have finished and equipment of the interior comes next. By God’s grace, three residents of the city have already graduated from the Theological School of the Congo, thus providing the Mission in Gungu with workers and soon her own priest.
Η Βασιλεία των Ουρανών Κείμενο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ...
alexandria323232.blogspot.gr
Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής αποτελεί για όλους μας ευκαιρία να προβληματισθούμε αν έχουμε ανταποκριθεί στη κλήση του Θεού να μετάσχουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Όπως μας λέει ο Απόστολος των Εθνών σοφός Παύλος «Ο Θεός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Το θέλημα του Θεού είναι η δική μας σωτηρία, η οποία όμως για να πραγματοποιηθεί χρειάζεται κι η δική μας ελεύθερη συγκατάθεση να ανταποκριθούμε με συνέπεια στη τήρηση των εντολών του Θεού.
Ακολουθώντας λοιπόν την εντολήν του Χριστού «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν», οι άγιοι Απόστολοι και Μαθητές του εγκαταλείποντας τα πάντα, οικογένεια, σπίτι, φίλους, συγγενείς και πατρίδα, έφθασαν παντού σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο για να διδάξουν το λόγο του Θεού.
Έτσι στη Κύπρο και στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων έφθασε ο Απόστολος Παύλος, στην Αφρική ο Απόστολος Μάρκος, ο πρώτος Επίσκοπος του Πατριαρχείου μας, ο Προκάτοχος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας Θεοδώρου. Από τότε μέχρι σήμερα οι διάδοχοι των Αποστόλων μας κι οι άλλοι επίσκοποι της Εκκλησίας μας συνεχίζουν το άγιο έργο των Αποστόλων μας για τον Ευαγγελισμό των Εθνών.
Η Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στη παραβολή του Μεγάλου Δείπνου όπου ο Οικοδεσπότης καλεί όλους αυτούς που υποτίθεται ότι έπρεπε να προσκληθούν. Κι όμως αντί να ανταποκριθούν με μεγάλο ενδιαφέρον για τη μεγάλη τιμή που τους κάνει ο Οικοδεσπότης να παραβρεθούν στο Μεγάλο Δείπνο, είναι προσκολλημένοι στις καθημερινές ενασχολήσεις τους. Αδιαφορούν και αρνούνται να παραβρεθούν στο Μεγάλο Δείπνο.
Τότε ο Οικοδεσπότης εξοργισμένος στέλλει τους υπηρέτες του να καλέσουν όχι πλέον αυτούς που είχαν προτεραιότητα, αλλά εκείνους που η κοινωνία τούς περιφρονούσε. Άρχισαν να καλούν τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά, τους περιφρονημένους της κοινωνίας.
Το νόημα της Ευαγγελικής Παραβολής είναι ότι αυτοί που υποτίθεται ότι έπρεπε να ανταποκριθούν στη κλήση του Θεού να γίνουν μέλη της Βασιλείας του Θεού αρνούνται αυτοί τη δυνατότητα με τη προσκόλλησή τους στις ανθρώπινες κι υλικές ενασχολήσεις τους. Έτσι εσυνέβει στο παρελθόν με τους Εβραίους που όχι μόνο αρνήθησαν τον Χριστό, αλλά μάλιστα τον κατηγόρησαν και τον καταδίωξαν και τον σταύρωσαν. Το ίδιο εσυνέβει στον ιστορικό βίο της Εκκλησίας με τους αιρετικούς και τους σχηματικούς. Η Εκκλησία υπόφερε πάρα πολύ γιατί πλέον οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της Εκκλησίας και της Ηγεσίας της προερχόνταν από ανθρώπους που επαρουσιάζοντο ως μέλη της, όπως πολλές φορές συμβαίνει και στην εποχή μας. Χωρίς να έχουν συνείδηση την ανηθικότητα του βίου τους παρουσιάζονται κριτές των πάντων με δημόσιες εμφανίσεις και τοποθετήσεις σε βάρος της Εκκλησίας μας και της Ηγεσίας της, με την στήριξη μάλιστα των φανατικών οπαδών τους.
Με τη Παραβολή του Δείπνου της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας καλεί όλους μας, όπως εμάς που γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι, να εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού. Κι όμως πολλές φορές παραμένουμε αδιάφοροι και ξένοι προς το μεγαλείο της κλήσεως του Θεού για την εν Χριστώ σωτηρία μας. Προσκολλημένοι στις υλικές μας ενασχολήσεις μένουμε μακρυά από την κλήση του Θεού.
Η θετική μας απάντηση στη κλήση του Θεού εκφράζεται με τον τακτικό εκκλησιασμό μας, με την συμμετοχή μας στο έργο της Εκκλησίας μας κι ιδιαίτερα με τη συμμετοχή μας στο διδακτικό, το κατηχητικό, το φιλανθρωπικό και το ιεραποστολικό της έργο. Μερικοί μάλιστα όχι μόνο δεν στηρίζουν το έργο της Εκκλησίας μας, αλλά και το υποθάλπτουν και το πολεμούν. Όχι μόνο δηλαδή αυτοί απορρίπτουν τη κλήση του Θεού για τη κλήση του Θεού για το Μεγάλο Δείπνο, αλλά προπαγανδίζουν επικίνδυνα και παραπλανητικά να κρατήσουν μακρυά από τη κλήση του Θεού και τους αδελφούς τους και τους κοντινούς τους, ίσως για να μη αισθάνονται ότι θα πορευθούν μόνοι τους την οδό της απωλείας τους. Ενώνουμε τις προσευχές μας όλοι μας να μας φωτίζει όλους ο Θεός να ανταποκριθούμε στη κλήση του Θεού για να γίνουμε όλοι μας μέλη της Βασιλείας των Ουρανών.
Υπάρχουν άνθρωποι που όταν πρόκειται να πάνε για διασκέδαση, σταματούν να βλέπουν το ρολόϊ τους, όταν όμως πρόκειται να πάμε να εκκλησιασθούμε είτε αμελούμε είτε προτιμούμε τον ύπνο είτε προτιμούμε κάτι άλλο που έχει σχέση με τις υλικές μας ενασχολήσεις, όπως τα παραδείγματα που αναφέρονται στη σημερινή Ευαγγελική Περικοπή όπου ένας αρνήθηκε τη κλήση του Δείπνου γιατί αγόρασε χωράφι κι έπρεπε να πάει να το οργώσει, κάποιος άλλος είχε βόδια που ήθελε να τα περιποιηθεί, άλλος αρνήθηκε τη κλήση του Δείπνου γιατί ήταν νιόπαντρος.
Στην Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής με την Παραβολή του Μεγάλου Δείπνου ο Ιησούς Χριστός θέλει να μας πει ότι δεν υπάρχει καμμιά δικαιολογία που μπορούμε να επικαλεσθούμε στην άρνηση μας στη κλήση του Θεού να εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού.
Με επιστολή του Μητροπολίτη Ειρηνουπόλεως κ.Δημητρίου, μαθαίνουμε ότι περισσότεροι από 50.000 Τανζανοί (μεταξύ των οποίων 1.700 παγανιστές της φυλής Μασάι) έχουν βαπτιστεί Ορθόδοξοι, ενώ έχουν αποπερατωθεί 31 ναοί, 2 ορφανοτροφεία, 2 ξενώνες, 4 ιεραποστολικά κέντρα, 6 σχολεία, 6 ορθόδοξες κλινικές, 8 πρεσβυτέρια, 13 βαπτιστήρια, 31 σπίτια πολυτέκνων, 68 πηγάδια και γεωτρήσεις και 106 αναπηρικά αμαξίδια. Επίσης συνεχίζονται να παρέχονται εκατοντάδες μερίδες συσσιτίων και γάλακτος καθημερινά, να γίνονται ομαδικοί εμβολιασμοί ενώ παράλληλα προχωρεί και το κατηχητικό έργο (ιερατικό σεμινάριο, υποτροφίες, μεταφράσεις). Ο Σεβασμιώτατος απευθύνει έκκληση να βοηθήσουμε να συνεχιστεί το έργο αυτό, διότι κινδυνεύει να σταματήσει.
His Grace Innocentios, the Bishop of the Greek Orthodox Diocese of Burundi and Rwanda officiated the Holy Baptism of 126 new faithfuls of the community of Kaziba, Rwabutazi, and Gashongora respectively. Let us pray that God help the neophytes to grow spiritually.
Μεγάλη τιμή για την καϊρινή παροικία αποτελεί η χειροτονία του νέου Επισκόπου Βερενίκης κ. Χρυσοστόμου, που διετέλεσε επί πέντε περίπου χρόνια ως ένας από τους πια αγαπητούς εφημέριους του περικαλλούς ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Ο κ. Χρυσόστομος πήρε τον τίτλο του από την πάλαι ποτέ Επισκοπή της πόλης που τώρα ακούει στο όνομα Βεγγάζη, δηλαδή εκείνην ακριβώς την πόλη και την παροικία που τα τελευταία χρόνια υπηρέτησε με αυταπάρνηση ο νέος Επίσκοπος Βερενίκης, και ο οποίος τίτλος του ξαναδώθηκε σε Επίσκοπο μετά από μισή χιλιετία, όπως με συγκίνηση ανακοίνωσε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, στη χειροτονία που τελέστηκε με κάθε βυζαντινή μεγαλοπρέπεια στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Χαμζάουι, την ημέρα της πανηγύρεως του ναού στις 6 του Δεκεμβρίου. Στους επισήμους, ο εορταζόμενος Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Νικόλας Πολίτης, ο οποίος ανέγνωσε τιμητικά και το «Πάτερ Ημών», στο πλευρό της Γενικής Προξένου της Ελλάδας στο Κάιρο κας Λαμπρινής Κομίνη και παρουσία του Προέδρου των Αραβορθοδόξων κ. Ρομπέρ Χόσνι. Το τιμητικό παρών έδωσαν πολλά μέλη της παροικίας και την κυριώνυμο ημέρα του Αγίου Νικολάου αλλά και την παραμονή, όπου ο ψηφισθείς Επίσκοπος διάβασε το μεγάλο μήνυμα, παρουσία του εορτάζοντος Μητροπολίτη Ερμουπόλεως κ. Νικολάου, του Πατριαρχικού Επιτρόπου Μητροπολίτου Μέμφιδος κ. Νικοδήμου, του Έλληνα Πρέσβη κ. Χριστόδουλου Λάζαρη και της συζύγου του Αντουανέττας Λάζαρη, της Γενικής Προξένου της Ελλάδας στο Κάιρο κας Λαμπρινής Κομίνη, του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Χρίστου Καποδίστρια, και πολλών άλλων επισήμων. Από την Ελλάδα, να σημειωθεί ότι ήρθε για την χειροτονία ο Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ιεροκήρυκας της Ι. Μητρόπολης Περιστερίου, αρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος. Παραβρέθηκαν επίσης η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κα Σούλα Σκουφαρίδου, ο Κοινοτικός Επίτροπος αρμόδιος για τα εκκλησιαστικά κ. Αντώνης Διαμαντίδης, Πρόεδροι και εκπρόσωποι σωματείων και πολύς κόσμος. Την επομένη, ημέρα και της χειροτονίας, από την Ελληνική Κοινότητα Καΐρου βρέθηκαν επίσης ο Αντιπρόεδρος της ΕΚΚ κ. Κήμης Φλεβοτομάς, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Μιχάλης Γκρουνστέιν και η Επόπτρια Γραφείων και Μεγάλη Ευεργέτιδα της παροικίας κα Στέλλα Κυριάζη, Πρόεδροι και εκπρόσωποι σωματείων και πολύς κόσμος. Ακολούθησε εόρτιο γεύμα στο Ελληνικό Κέντρο Καΐρου, προς τιμήν του νεοχειροτονηθέντος Επισκόπου Βερενίκης κ. Χρυσοστόμου.
In DRC there was long experience with Ebola – this was the seventh outbreak of the disease here. The country had the knowledge and the people needed to stop an outbreak – plus strong technical assistance and support from WHO.
Ebola awareness campaign with community leaders in Djera, Democratic Republic of the Congo, on hand hygiene, safe burials during the Ebola outbreak.
WHO DRC/Eugene Kabambi
The year 2014 saw 2 parallel outbreaks of Ebola virus disease in Africa. The West African outbreak – which began in December 2013 and mainly affects Guinea, Liberia and Sierra Leone – continues to this day. A separate and unrelated outbreak in Boende, Equateur Province, in the Democratic Republic of the Congo (DRC) – first reported to WHO on 24 August – was officially declared at an end on 21 November, less than 3 months later.
How did the DRC end its outbreak so quickly?
“In DRC there was long experience with Ebola – this was the seventh outbreak of the disease here. The country had the knowledge and the people needed to stop an outbreak – plus strong technical assistance and support from WHO,” says Dr Joseph Waogodo Cabore, WHO Representative to DRC. “It is an impressive achievement, considering that overall, the country’s health system has serious weaknesses.” Those weaknesses include a severe shortage of doctors, nurses and other health workers; and uneven coverage across the country for basic services like immunization and maternal care. “Preparedness for Ebola is another matter, however,” Dr Cabore says. “The well-coordinated response to the recent Ebola outbreak shows that when national authorities set priorities and stick to them, extraordinary things can happen within a health system.”
"The well-coordinated response to the recent Ebola outbreak shows that when national authorities set priorities and stick to them, extraordinary things can happen within a health system."
Dr Cabore, WHO Representative, DRC
As soon as the Ebola outbreak was discovered in Boende in August, the country’s Minister of Health, Dr Félix Kabange Numbi Mukwampa, made a personal visit to the district with Dr Cabore to assess the situation and take leadership. The 2 visits he undertook within the first month of the outbreak were a great opportunity to motivate the personnel at the front, sensitize the population and advocate with local authorities.
"Ευχαριστώ Τον Θεό που με αξίωσε να επισκεφτώ σήμερα το μπαζαρ για τα Παιδιά της Αφρικής και να γνωρίσω κι από κοντά τον Μητροπολίτη Τανζανίας Δημήτριο! Είναι μεγάλη μου η χαρά που συνομίλησα με τον Σεβασμιωτατο και με όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που βοήθησαν για να στηθεί όλη αυτή η προσπάθεια! Ήταν μεγάλη μου έκπληξη που ξανά συνάντησα τον Πατέρα Αντώνιο Στυλιανάκη!! Ευχαριστώ από καρδιάς όλους για την αγάπη σας! Εύχομαι Ο Θεός να σας χαρίζει δύναμη για το δύσκολο έργο σας! Καλά Χριστούγεννα σε όλους!!" https://www.facebook.com/stella.papakonstantinou2
"Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Δημητρίου, βρεθήκαμε στό πέτρινο πολιτιστικό κέντρο πυλαίας γιά νά προσφέρουμε χαμόγελο,ελπίδα καί ζωή στά παιδιά τής αφρικής.Το έργο του Μητροπολίτη είναι σπουδαίο, αφού μάχεται καθημερινά ο ίδιος μαζί με την ομάδα εθελοντών του για να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Κοντά του βρίσκονται κατά καιρούς περισσότεροι από 100 συνεργάτες-εθελοντές από την Ελλάδα και την Κύπρο που συμβάλλουν στην υλοποίηση του έργου του. Αυτοί είναι πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, απλοί εργάτες και γιατροί..Σεβασμιώτατε δεχθείτε παρακαλώ τις ολόθερμες ευχές μου για Χρόνια Πολλά.ευλογημένα και η διακόνια σας στην μακρινή αυτή ήπειρο να ανθίζη και να αποδίδηι καρπούς αντάξιους των κόπων σας." https://www.facebook.com/xristinapom?pnref=story
Την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου και την Παρασκευή 12 του Δεκεμβρίου, ο περικαλλής ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, στο πολύβουο προάστιο του Καΐρου υποδεχόταν τον Μητροπολίτη Μέμφιδος κ. Νικόδημο, στην πρώτη πανήγυρη που τελούσε με τα νέα του καθήκοντα, σε ένα ναό πατριαρχικό, με μεγάλη ιστορία αλλά και την ελπίδα καθαρά εκπεφρασμένη να βιώσει και πάλι τις δόξες του παρελθόντος. Στις συγκινητικές ακολουθίες, παραβρέθηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Καΐρου κ. Ανδρέας Μαυρομάτης, οι δύο Αντιπρόεδροι της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ.κ. Νικόλας Πολίτης και Κήμης Φλεβοτομάς, ο Κοινοτικός Επίτροπος Καΐρου κ. Αντώνης Διαμαντίδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής κα Βίλλυ Πολίτου, ο Πρόεδρος της Χιακής Αδελφότητας Καΐρου κ. Λάμπρος Μπενοβίας, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ορθόδοξου Πνευματικού Πατριαρχικού Κέντρου κ. Γιάννης Αγιάννογλου, ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αιγυπτιωτών Ελλήνων κ. Νικόλας Βαδής, η Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Καΐρου κα Βασιλική Γαζή, η Αντιπρόεδρος της «Μαρίας Αιγυπτίας» κα Ευαγγελία Θηραίου, καθώς και η Επίτιμη Αντιπρόεδρος του ίδιου Σωματείου κα Δέσποινα Φλεβοτομά, ο Ταμίας του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου κ. Νίκος Γουναρόπουλος, ο βοηθός Περιφερειακός Έφορος Αποδήμων Προσκόπων κ. Αλέκος Καζαμίας, άλλοι επίσημοι και αρκετός κόσμος.
With the help of God, on November 25, 2014, ten years have been completed since the unfathomable and infinite mercy of our Lord appointed me as a bishop to the Holy Metropolis of Cameroon, in order to minister in this field of the work of the Apostles. I do not think that the ten years of my ministry are enough for me to extract conclusions and be regarded as a specialist or take them as a reason for celebration. I believe though, that it is a great opportunity for reflection and self-criticism upon which the steps of the next five –maybe, by the grace of God, even ten- years should be carefully planned. The experiences of this decade are plentiful and condensed. Some articles that occasionally saw the light of publicity in various missionary magazines could be described as “decompression efforts” of these experiences and mostly as efforts to create a dialogue towards all the ecclesiastical and non-ecclesiastical directions. Thus, I believe that all this has remained within the boundaries of a monologue with a charm that stems from the harsh beauty of the African landscape, the raw reality of all-surrounding death and the image of the priest going from place to place, striving to preach the Word of God. Throughout this decade there have been individuals or people organized in associations and charities who have supported the missionary work with faith and trust and are worthy of the Church’s praise, which they will receive from the Impartial Judge and Great Gift-Giver Lord. However, my ultimate goal in life was not to become either a writer of travel impressions or a research scholar in anthropology, but to define to the Church that sent me here the “size” of my “field” and the unique opportunity given to us in our chaotic era to preach Christ, to penetrate into a primitive society and its principle of formation based on the European model and to lay Christ as its basis and foundation, embodying in all its splendor the silent and apparent love of the “Good Samaritan” and correcting the indifference and superficiality of the “priest” and the “Levite”, which always carries the taste of bitterness… In these ten years, God has filled me with events and gestures of touching love coming from simple people, but always and continually, with bitter flavors -with very few exceptions- from people who are still believed to serve the same purpose, namely the Gospel, maybe expressed in a different way, which persistently eludes me… It is an undeniable fact that modern societies are tired and ageing because of time compression and modern life’s over-consumption, which they have imposed upon themselves due to their long indifference to the public affairs… Some unashamed professional demagogues increased and exploited this indifference, ravaged and devastated “what belonged to the people” causing all this global chaos, the consequences of which we are experiencing as a crisis and disease, awaiting the recovery or some divine intervention in the form of financial assistance… What I find totally inconceivable, though, is the ‘lethargy’ of the Gospel guardians and their alignment with the demagogues of the time! The help on the part of soup kitchens and social grocery stores is unquestionably immense, but it is not the solution to this problem… The charity work which a missionary division offers is necessary, but it cannot be regarded as its primary purpose… The purpose is solely Christ and His will, that is, the Gospel, and this is not the dissemination of an idea or a worldview… It is “the light” and “the truth” and “the way” and “the life of the world”, and this is the way we should talk about Christ and live with Him. Christ always spoke to people in such a way that no one had ever spoken before, and he virtually opened people’s eyes into another morality and not into another moralistic life form. This is the reason why he did not hesitate to criticize any form of authority or faith in His time as well as any type of world hierarchy… I would say with certainty that the Lord tried to instill this critical look into the world in his contemporaries, that is, in the ordinary people and not only in His disciples, wishing to make them smarter against the secularization of the religious people and the greed of political demagoguery… Of course the reaction on the part of His society was to send Him to the Cross… but then the Cross was followed by the Resurrection, the Ascension, the Pentecost and the tangible blessings that stem from all this for believers and unbelievers… Conveying the Gospel means conveying the will of God, which is the reason why we go around the African Continent, wearing out ourselves to the extent possible, thinking that what we do aims at the glory of the Church and might be heard by God after our own crucifixion… But how many wonderful things could be done if the Church that sent us here leaned over us out of brotherly love in strengthening and support of our humble work? How many wonderful miracles would we live, if some clergymen had the courage to come out of the “national monism” of their faith and stand shoulder to shoulder with us in the streets of nations and in the ends of the earth, where our poor brothers give their struggle for survival? How different would the image of our Church in the world be, if we believed in “the work of the Apostles to all nations”? This is what I dream of on the long, rainy, tropical nights and from the beauty of those dreams I draw courage and hope to continue this largely solitary journey knowing deep down that probably after many years, some workers of the Gospel of another generation can fulfill them and live them… Thanks be to Thee, O Lord! With undivided love unto all those longing for the coming of our Lord. † Gregory of Cameroon
INFO Liloba Ortodoxiya Ecclesia Le 12 decembre 2014 OUVERTURE DU SEMINAIRE DE LA JEUNESSE ORTHODOXE DU KENYA SOUS LE THEME L'AMOUR EST MIEUX QUE LE JEÛNE.étudiants de séminaire Makarios III ont pu apporter quelques éléments, y compris l'argent, des vêtements, des dentifrices, savons, tissus, carnets de notes, etc. Nous remercions toutes les personnes qui ont contribué et d'autres qui sont prêts à contribuer en tant que la porte est encore ouverte à tous. Que le Seigneur vous bénisse abondamment. Comité. https://www.facebook.com/groups/jeunesseorthodoxe/
pyramisnews.gr
.webp)
.jpg)
