Quantcast
Channel: ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Viewing all 15851 articles
Browse latest View live

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στο Σπήλι

$
0
0
 Εκ του Πατριαρχείου / romfea.gr/

spili-5

Με Πατριαρχική Θεία Λειτουργία εορτάσθηκε εφέτος η ιερά μνήμη των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παύλου Σπηλίου Ρεθύμνης, έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων.
Η Α.Θ.Μ., ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Β’, εόρτασε με την πανηγυρική αυτή Θεία Λειτουργία τη συμπλήρωση σαράντα ετών απο την είσοδό Του στην ιερωσύνη, από τά χέρια του Γέροντός Του, μακαριστού Μητροπολίτου από Λάμπης και Σφακίων, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κυρού Θεοδώρου του Τζεδάκη.
Στη Θεία Λειτουργία έλαβαν μέρος ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος και οι Θεοφ. Επίσκοποι Ναυκράτιδος κ. Μελέτιος και Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, παρέστησαν δέ η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κ. Μαρία Λιονή καθώς και οι λοιπές πολιτικές και στρατιωτικές Αρχές.
Ο Μακαριώτατος, στην προσλαλιά Του αναφέρθηκε με συγκίνηση στα πρώτα χρόνια της ιερατικής Του ζωής και διακονίας στο Σπήλι, μιλώντας με λόγους καρδιακούς για τα βιώματα και τις εμπειρίες του κατά τη δεκαετή διακονία Του στην περιοχή και την αναστροφή του με τους ευλογημένους ανθρώπους της.
Έκδηλη ήταν η συγκίνηση του Μακαριωτάτου όταν εισήλθε στο Άγιο Βήμα και προσκύνησε την Αγία Τράπεζα, όπου έλαβε «την τῆς ἱερατείας χάριν» και ατένισε τον Ιερό Άμβωνα, από τον οποίο για πρώτη φορά ως νεαρός κληρικός εκήρυξε τον Θείο Λόγο.
Προ της Απολύσεως, ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Αθανάσιος Καραχάλιος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, ανέγνωσε τον λόγο του Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων κ. Ειρηναίου, απουσιάσαντος λόγω εκτάκτου αδιαθεσίας.
Στο λόγο του Σεβασμιωτάτου εκφράσθηκαν τα αισθήματα σεβασμού, αγάπης και ιδιαιτέρας καυχήσεως της Τοπικής Εκκλησίας, καθώς ο Μακαριώτατος υπήρξε κληρικός της για μια δεκαετία.
Ο Μακαριώτατος συγκινημένος αντιφώνησε εκφράζοντας τις ευχαριστίες του και την χαρά του για τη συμμετοχή του στην εορτή, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις δύσκολες ώρες που περνά η χώρα μας, προτρέποντας όλους να διαφυλάξουν την ενότητα, με σύνεση, ψυχραιμία και νηφαλιότητα, προκειμένου να υπερβούμε την κρίση και τις τραγικές συνέπειές της.
Τέλος, διένειμε το αντίδωρο στο πολυπληθές εκκλησίασμα και στη συνέχεια, κατευθύνθηκε πεζός πρός το Επισκοπείο, όπου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους κατοίκους του Σπηλίου, δεχόμενος τις εκδηλώσεις της αγάπης τους.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας η Α.Θ.Μ. μετέβη προσκυνηματικώς στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πρέβελη, όπου έγινε δεκτός με την δέουσα εκκλησιαστική τάξη, από τον Καθηγούμενο, Αρχιμ. Ιάκωβο Λυκάκη και την Αδελφότητα της Ιεράς Μονής.
Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, μετά απο την καθιερωμένη δοξολογία, ο Μακαριώτατος προσκύνησε τόν Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, τό ιερό κειμήλιο της Μονής και προσφώνησε την αδελφότητα με θερμούς λόγους, ενθυμούμενος τους παλαιούς πατέρες και εξέφρασε τα συγχαρητήριά του για το ανακαινιστικό έργο της σημερινής αδελφότητος, ευχηθείς στον Καθηγούμενο δύναμη και πλούσια την άνωθεν ενίσχυση για τη συνέχιση της σεμνής και αφοσιωμένης διακονίας του.
 

Οι αδυναμίες των ιεραποστολικώς εργαζομένων

$
0
0

        
Peter_in_Chora (1)

Ο άγιος Πέτρος ήταν αδερφός του αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Καταγόταν από τη φτωχή, ταπεινή πόλη της Βηθσαϊδά και πατέρας του ήταν ο Ιωνάς από την φυλή του πατριάρχη Συμεών, σύμφωνα με τον συναξαριστή του αγίου Νικοδήμου. Ζούσε φτωχικά ασκώντας το επάγγελμα του ψαρά. Ήταν, ακόμη, άνθρωπος ευσεβής που αγαπούσε τον Νόμο του Θεού, γεγονός που αποδεικνύεται από την άμεση ανταπόκρισή του στην θεϊκή πρόσκληση. Όταν πέθανε ο πατέρας του, ο Πέτρος έλαβε για σύζυγο την κόρη του Αριστόβουλου – αδελφού του Αποστόλου Βαρνάβα –  και απέκτησαν παιδιά.
Συγκλονιστική και ανατρεπτική στιγμή της όλης ως τότε «στρωμένης» ζωής του υπήρξε η συνάντησή του με τον Σωτήρα. Η πρόσκληση του Ιησού και η άμεση αποδοχή της με τις συνακόλουθες συνέπειες, δηλαδή την εγκατάλειψη της οικογένειάς του, της εργασίας του και άλλων μέχρι εκείνης της στιγμής υποχρεώσεων του, φανέρωναν την τόλμη του χαρακτήρα του καθώς επίσης και την πίστη του στον Ιησού.
Ο Πέτρος διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο Ευαγγέλιο, αφού παίρνει μέρος σε πολλά από τα γεγονότα και αναδεικνύεται ηγετική μορφή της ομάδος των μαθητών, λόγω κυρίως του χαρακτήρα του. Είναι αυτός που ισχυρίζεται και διαλαλεί κραυγαλέα την πίστη του στον Χριστό, αυτός που Τον αρνείται και έπειτα με δάκρυα μετανοεί, αυτός που αντιμετωπίζει τον Χριστό ως απλό άνθρωπο και θέλει να Τον προστατέψει, είτε συμβουλεύοντάς Τον είτε μαχαιρώνοντας τον δούλο που προσπαθεί να Τον συλλάβει. Είναι αυτός στον οποίο από την μια ο Κύριος εμπιστεύεται τα κλειδιά του παραδείσου και από την άλλη στηλιτεύει την απιστία του όταν κοντεύει να πνιγεί, ενώ περπατάει πάνω στην τρικυμισμένη λίμνη.
Συγκλονιστική ωστόσο είναι και η αλλαγή που ζει Πέτρος μετά την ανάληψη του Ιησού, κατά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους αποστόλους. Είναι αυτός ο οποίος με το κήρυγμα του την ημέρα της Πεντηκοστής οδηγεί στην αλήθεια του Ευαγγελίου χιλιάδες ανθρώπους. Αρχικά, κήρυξε το χαρμόσυνο άγγελμα της αναστάσεως του Χριστού στην Ιουδαία και την Αντιόχεια και έπειτα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, στη Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία, στη Βιθυνία, ακόμα και στη Ρώμη, όπου και οδηγήθηκε στο μαρτύριο του σταυρού από τον Νέρωνα, αφού ταπείνωσε τον Σίμωνα τον μάγο και την συνομοταξία των δαιμόνων που τον περιέβαλαν.
(Αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένοι επιστήμονες ισχυρίζονται με εμπεριστατωμένες μελέτες ότι ο Πέτρος δεν μαρτύρησε στη Ρώμη αλλά στη Βαβυλώνα).

2595353564_79d3927e60_z (1)

Οι αδυναμίες των ιεραποστολικώς εργαζομένων

 Είναι αλήθεια ότι εκατομμύρια άνθρωποι, γοητευμένοι από τη ζωή του Χριστού, περπάτησαν και περπατούν τον δρόμο που Αυτός χάραξε ακολουθώντας τις προτροπές τις δικές Του και των αποστόλων Του. Πράγματι, τι είναι πιο όμορφο από το να κηρύττεις την αλήθεια; Και μάλιστα ποια αλήθεια; Τη σπουδαιότερη αλήθεια του κόσμου.Την αλήθεια του Ιησού Χριστού, του «ταφέντα» και «αναστάντα» από τους νεκρούς, την αλήθεια που βεβαίωσαν οι απόστολοι με τη σφραγίδα του αίματός τους, της θυσίας της ζωής τους. Όμως, όλοι όσοι έχουμε ταχθεί στο ιεραποστολικό έργο, ως άνθρωποι, διακατεχόμαστε από κάποιες αδυναμίες που μας ακολουθούν στο διάβα μας, αδυναμίες σαν και αυτές του Πέτρου που συναντάμε στο ιερό Ευαγγέλιο.
Δυστυχώς, οι ευγενείς και κατά Θεόν υψηλοί στόχοι αρκετών από εμάς, η συμμετοχή μας στα εκ Θεού προερχόμενα σπουδαία έργα – όπως οι βαπτίσεις κατηχουμένων και η αξιόλογη φιλανθρωπική δράση – μας οδηγούν στα «μεγάλα», τα «περιττά» και υπερήφανα λόγια, που  δεν πηγάζουν «εκ ταπεινής καρδίας». Λόγια σαν και αυτά του Πέτρου προς τον Ιησού: «εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοί, ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι»(Ματ. 26,33). Λόγια ψεύτικα, κεκαλυμμένης ευσέβειας, προσποιούμενης αγιότητας, τελείου ηθικισμού, όπως αποδεικνύονται από τις συνεχόμενες – όχι τρείς αλλά δεκατρείς ή εκατόν τρεις – αρνήσεις του Ιησού σε διάφορες στιγμές της ζωής μας.
Πόσες φορές και εμείς για να μην φανούμε οπισθοδρομικοί ή φανατικοί, για να μην πληγώσουμε – όπως ισχυριζόμαστε – τον άλλον άνθρωπο, δεν φορούμε προσωπείο προσποιούμενης διακρίσεως με σκοπό την προώθηση των συμφερόντων μας και δεν διακηρύττουμε «ὅτι οὐκ οἶδατὸν ἄνθρωπον»(Ματθ. 26,72) είτε με τα λόγια, είτε με τις πράξεις μας! Ακόμα, πόσες φορές σκεφτόμαστε, σχεδιάζουμε και ενεργούμε στη ζωή μας χωρίς την αίσθηση – ή καλύτερα την βεβαιότητα – της υιικής μας σχέσης με τον Θεό; Άραγε και εμάς ο Κύριος δεν θα μας επέπληττε με το φοβερό εκείνο «ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων»;(Ματ. 16,23).
Τα παραπάνω δηλώνουν την έλλειψη αρκετών αρετών από μέρους μας: της ταπείνωσης, της ειλικρίνειας, της μετάνοιας και κυρίως της πίστης, της εμπιστοσύνης – με άλλα λόγια – της ζωή μας στην πρόνοια του Θεού.
Αυτή η έλλειψη της πίστης βεβαιώνεται, τέλος, από τους φόβους μας και την ανανδρία μας μπροστά στα πρακτικά εμπόδια της διακονίας μας. Μήπως ο Κύριος φωνάξει και σ’ εμάς μας «Ολιγόπιστοι, γιατί διστάσατε;»
«Ελθὲ Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος»…ώστε καμία μας αδυναμία να μην γίνει πρόσκομμα στη διακονία του δικού Σου έργου.
Αμήν.

http://ierapostoles.gr/2015/06/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8e%cf%82-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1/

Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν...

$
0
0
Timotheos Ntumba's photo.

Timotheos Ntumba's photo.

Que tout ce qui respire loue le Seigneur. Louez-le Seigneur depuis les cieux, louez-le dans les hauteurs; à Toi revient la louange, ô Dieu.
Ἠχος α'
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς Ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῶ Θεῷ.

https://www.facebook.com/timotheos.ntumba?fref=ts

Κονγκό: Ένα ιατρείο στη καρδιά της ζούγκλας

$
0
0

 
Ἀγαπητοὶ φίλοι τῆς Ἱεραποστολῆς,
Πρέπει νὰ σᾶς κάνω κοινωνοὺς τῆς χαρᾶς τῶν ἰθαγενῶν ἀδελφῶν μας τοῦ Σάμανα γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν οἰκοδομικῶν ἐργασιῶν τῆς μικρῆς κλινικῆς ποὺ κτίσθηκε μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση δωρητοῦ τῆς Ἀδελφότητός μας.
Ὁ π. Αὐγουστίνος μὲ τοὺς ἰθαγενεῖς πιστούς του πῆγαν στὸ δάσος καὶ μὲ τὸ ἁλυσοπρίονο, ποὺ τοὺς εἶχα στείλει, ἔκοψαν ξύλα καὶ κατασκεύασαν κρεβάτια, τραπέζια, καρέκλες, ντουλάπια, πόρτες, παράθυρα γιὰ τὴν κλινική.Ἦταν πρὸς τὸ τέλος, ὅταν διαπίστωσαν ὅτι τελείωσαν τὰ τσιμέντα καὶ τὰ καρφιά, πράγματα σπάνια μέσα στὰ χωριὰ τοῦ δάσους. Δὲν μποροῦσαν νὰ συνεχίσουν. Μᾶς εἰδοποίησαν καὶ ἔπρεπε νὰ τοὺς τὰ στείλουμε ἀπὸ τὴν Κινσάσα. Ἄρχισε ὁ ἀγώνας τῆς ἀποστολῆς. Ταξίδεψαν δυὸ μῆνες μέσα στὸν ποταμὸ, γιὰ νὰ φθάσουν στὴν πλησιέστερη πόλη, τὸ Ἰλέμπο.
Μόλις πληροφορηθήκαμε ὅτι ἔφθασαν, εἰδοποιήσαμε νὰ πᾶνε νὰ παραλάβουν τοὺς 30 σάκκους τσιμέντο καὶ τὰ καρφιὰ ποὺ εἴχαμε στείλει μὲ ποταμόπλοιο. Πῆγε μιὰ ὁμάδα ἰθαγενῶν μὲ μονόξυλα. Ταξίδευαν στόν ποταμὸ μιὰ ἑβδομάδα, γιὰ νὰ φθάσουν στὸ Ἰλέμπο, ἀπὸ ὅπου τά παρέλαβαν καὶ πῆραν τὸ δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, γιὰ νὰ στρωθεῖ τὸ πάτωμα καὶ νὰ τελειώσει ἡ κατασκευὴ τῶν κρεβατιῶν. Ἡ μικρή μας κλινικὴ τελείωνε. Ἔπρεπε τώρα νὰ ἐξοπλισθεῖ μὲ στρώματα, σεντόνια, μαξιλάρια, φάρμακα, ἰατρικὰ ἐργαλεῖα. Νέος ἀγώνας.

cd1

Οἱ ἰθαγενεῖς ἦταν χαρούμενοι καὶ προσπαθοῦσαν μὲ κάθε τρόπο νὰ μᾶς δείξουν τὴν χαρά τους. Καὶ ἐμεῖς ἤμασταν χαρούμενοι καὶ δοξάζαμε τὸν Θεό. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ κτίσεις τόσο μακριά, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν οὔτε αὐτοκίνητα γιὰ νὰ μεταφέρεις τὰ ὑλικά, οὔτε στοιχειώδεις δρόμοι, οὔτε στοιχειώδη μέσα. Σὲ λίγο θὰ ἔχουν τὴν κλινική τους, τὰ φάρμακά τους, τὸ νοσοκόμο τους, τὸ γιατρό τους, δὲ θὰ πεθαίνουν στὸ δρόμο, οὔτε μέσα στὰ μονόξυλα προσπαθώντας νὰ φθάσουν στὸν κοντινότερο γιατρό.
Θυμᾶμαι, σὲ ἐκείνη τὴν περιοδεία μας, ὅταν μετὰ ἀπὸ περιπετειῶδες ταξίδι μέσα στὸν ποταμὸ Σαγκουρού φθάσαμε στὸ Σάμανα, στὰ βάθη τοῦ Κογκό, ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ πήγαινε λευκός, τὴν χαρὰ ποὺ ἔκαναν κατὰ τὴν ὑποδοχὴ οἱ ἰθαγενεῖς. Τὰ παιδιὰ μὲ πλησίαζαν, ἔπιαναν τὰ χέρια μου, τὰ γένεια, καὶ ἔτρεχαν στὶς μητέρες τους καὶ φώναζαν: «Εἶναι σὰν καὶ ἐμᾶς!» Οἱ γέροι μὲ εὐχαριστοῦσαν ποὺ πρὶν πεθάνουν εἶδαν πῶς εἶναι οἱ λευκοί. Οἱ πιστοὶ τραγουδοῦσαν: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή, νά ὁ Ἐπίσκοπός μας, νά ὁ πατέρας μας· ποῦ εἶστε ὅλοι ἐσεῖς ποὺ μᾶς λέγατε ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία μας;»

cd3

Θυμᾶμαι πῶς ἔβγαιναν μέσα ἀπὸ τὰ δάση γιὰ νὰ μᾶς ὑποδεχθοῦν, πῶς κατέβαιναν στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ γιὰ νὰ μᾶς χαιρετίσουν. Θυμᾶμαι, τὸ βράδυ ποὺ καθίσαμε κάτω ἀπὸ ἕνα μεγάλο δένδρο καὶ συζητούσαμε μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ χωριοῦ καὶ τοὺς φυλάρχους τῆς περιοχῆς, ὅτι μεταξύ ἄλλων μοῦ ἐξέφραζαν τὴ θλίψη καὶ τὴν ἀγωνία τους γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς: «Ἀρρωσταίνουν οἱ γέροι καὶ τὰ παιδιά μας, καὶ μέχρι νὰ τοὺς πᾶμε στὸ κοντινότερο ἰατρεῖο, ποὺ ἀπέχει μερικὲς μέρες δρόμο μὲ τὰ πόδια ἢ μὲ τὰ μονόξυλα, πεθαίνουν στὸν δρόμο».
Δάκρυσα μὲ τὸν πόνο τους. Ἔνιωσα ἔνοχος. Πόνεσα ὅταν μοῦ εἶπαν: «Δὲν θέλουμε τίποτε ἄλλο, μόνο βοηθῆστε μας νὰ ἔχουμε τὸ ἰατρεῖο μας». Ὅλο τὸ βράδυ, γιὰ νὰ δείξουν τὴν ἀγάπη τους, ἔξω ἀπὸ τὴν καλύβη ποὺ ἔμεινα, χόρευαν καὶ τραγουδοῦσαν γύρω ἀπὸ μιὰ φωτιά. Στὸ μυαλό μου, ὅλο ἐκεῖνο τὸ βράδυ, στριφογύριζαν αὐτὰ ποὺ ἄκουσα. Τώρα χορεύουν· ἂν αὔριο ἀρρωστήσουν, τί θὰ κάνουν; Θὰ πεθάνουν στὸ δρόμο. Τοὺς ἔβλεπα καὶ δάκρυζα. Ξημέρωσε. Φεύγοντας τοὺς ὑποσχέθηκα: «Θὰ κάνω ὅ,τι μπορῶ· κάνετέ το θέμα προσευχῆς καὶ ὁ Θεὸς θὰ βοηθήσει».
Ὅταν, μετὰ ἀπὸ περιοδεία τριῶν ἑβδομάδων στὰ βάθη τοῦ Κογκό, ἐπέστρεψα στὴν Κινσάσα, ἐπικοινώνησα μὲ τὴν Ἀδελφότητά μας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς. Εἶπα τὸν πόνο τῶν ἀδελφῶν μας τοῦ Σάμανα, βρέθηκε ὁ δωρητής, καὶ σήμερα καμαρώνουμε τὸ κτήριο τῆς μικρῆς κλινικῆς μας. Ὁ Θεὸς νὰ εὐλογεῖ τὸν δωρητή. Ὁ Θεὸς νὰ βοηθήσει νὰ ἐξοπλισθεῖ ἡ μικρή μας κλινικὴ μὲ φάρμακα καὶ ἰατρικὰ ὄργανα, γιὰ νὰ προσφέρει τὴν ἰατροφαρμακευτικὴ περίθαλψη στοὺς ἀδελφούς μας ἐκεῖ στὰ βάθη τοῦ Κογκό. Νὰ μὴν πεθαίνουν στὸν δρόμο.

† Ο Κεντρώας Αφρικής Νικηφόρος

cd2

ierapostoles.gr/?p=7657

Ορθόδοξη Εκκλησία της Κένυας: Παιδεία και λειτουργικός πλούτος σε περισσότερες από τριάντα αφρικάνικες διαλέκτους

$
0
0
Romfea.gr
 
Ακόμα ένα Γυμνάσιο στην Ιερά Μητρόπολη Κένυας...
 
sxoleio-23
 
sxoleio-34
 
Ενθυμούμαι, έντονα, τον ενθουσιασμό και τις συγκινήσεις, όταν ιδρύθηκε το πρώτο Ορθόδοξο Γυμνάσιο στους πρόποδες του Όρους Κένυα. Ήταν σαν όνειρο, όταν στήθηκε ακόμα ένα κέντρο για μάθηση και παιδεία.
Το εγχείρημα ήταν δύσκολο. Πώς ν’ αρχίσουμε; Πώς να λειτουργήσουμε; Πώς να το τελειοποιήσουμε; Πώς να εφοδιάσουμε με τα απαραίτητα λειτουργικά μέσα;
Πώς θα βρούμε τους καθηγητές και τα παιδιά; Όλα έπρεπε να γίνουν σωστά. Ήταν και το κτίσιμο. Έπρεπε κάθε εβδομάδα να πηγαίνει κάποιος να βλέπει τις εργασίες, τις ελλείψεις, τις προσθέσεις, τις προοπτικές.
Είμαστε χωρίς πείρα. Έπρεπε να μάθουμε όλα τα μυστικά και τις ενέργειες των μαστόρων.
Ένα – ένα τα πράγματα μπαίνουν σε μια τάξη και τότε βλέπουμε, ξαφνικά, μπροστά στα μάτια μας, το μεγάλο θαύμα.
Ακόμα ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, ώστε σήμερα η Μητρόπολη Κένυας να έχει είκοσι Γυμνάσια σ’ όλη την περιφέρειά της.
Πέρυσι, τέτοιο καιρό, έγινε η κατάθεση του θεμέλιου λίθου σε μια από τις πλέον απομακρυσμένες περιοχές της Κένυας – εφτά ολόκληρες ώρες για να φτάσουμε εκεί.
Η επιμονή των ιερέων και των κατοίκων πρωτοφανής: «Θέλουμε Γυμνάσιο». Μα πώς θα γίνει; Μέχρι που έφθασαν στο σημείο ν’ αρχίσουν τα μαθήματα με τους πρώτους μαθητές, κάτω από ένα δέντρο!
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Πριν αρκετά χρόνια κτίστηκε εκεί, στο πανύψηλο βουνό, το Δημοτικό Σχολείο. Η ίδια περίπτωση.
Τάξεις χορτοκαλύβες και, ξαφνικά, μόνιμες αίθουσες. Ένα πρότυπο Δημοτικό Σχολείο για τα δεδομένα της περιοχής υψώθηκε και βοηθήθηκε όλη η περιοχή.
Το μήνυμα διαδόθηκε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κένυας πρωτοστατεί στον τομέα της παιδείας. Τώρα ένα άλλο θαύμα. Το Γυμνάσιο!
Ο Θεός, πάντα, το λέει, αποφασίζει κι εμείς ακολουθούμε. Ήταν ποτέ δυνατό, κάτω από τις σημερινές κρίσιμες οικονομικές συνθήκες να γίνει κάτι τέτοιο πραγματικότητα;
Κι όμως! Η επιμονή και η υπομονή, η θέληση, η αγάπη προς την παιδεία μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο.
Ήδη μπήκαμε σε μια νέα ιστορική σελίδα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Δεν πρόκειται να επιστρέψουμε πίσω. Το σχολείο μας, το νέο μας Γυμνάσιο είναι σήμερα μια πραγματικότητα.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες υψώνεται περήφανο και διαλαλεί, εδώ και παντού, ότι η μόρφωση, η παιδεία και η μάθηση αναμορφώνουν τον άνθρωπο και τον ανεβάζουν πνευματικά, όταν το σχολείο βρίσκεται μέσα στον χώρο της Εκκλησίας.
Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες, προχωρήσαμε και αντικρίσαμε, μπροστά στα μάτια μας, ακόμα ένα θαύμα.
Φθάνοντας, ύστερα από ένα πολύωρο ταξίδι, όση κι αν ήταν η κούραση και, ανεβαίνοντας με τα πόδια το βουνό, για να φθάσουμε πάνω στην κορυφή, που είναι κτισμένος ο μεγαλοπρεπής και εντυπωσιακός ναός και γύρω – γύρω τα κτίσματα, αντικρίσαμε μπροστά στα μάτια μας το μεγαλείο αυτό.
Δεν το πίστευα. Μαθητές και μαθήτριες, με τις στολές τους, καθαροί όλοι και περιποιημένοι, με τον Διευθυντή και τους καθηγητές, όλοι, κι αυτοί νέοι, έδειχναν ότι είχαν μια πρόσκληση να αφιερωθούν σ’ αυτό το τόσο σημαντικό έργο: να φτιάξουν και να καλλιεργήσουν ψυχές.
Χρειάζεται μεγάλη ψυχική δύναμη και θέληση γι’ αυτούς τους αφιερωμένους και αφοσιωμένους στο έργο της εκπαίδευσης των νέων.
Μπήκα στις μισοτελειωμένες τάξεις, μίλησα στους μαθητές και τους καθηγητές. Μια τάξη στεγάζεται, ακόμα, μέσα στην εκκλησία. Μου θύμισε κρυφό σχολειό.
Ήταν, πια, μια πραγματικότητα. Όλα έδειχναν ότι οι άνθρωποι αυτοί θα εργαστούν, κάτω από οποιεσδήποτε καταστάσεις, για να δουν ότι, τελικά, το Γυμνάσιο λειτουργεί.
Οι δάσκαλοι, μαζί με τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, βοήθησαν στην επιχωμάτωση του δρόμου.
Πέρασα, εκεί, όλο το απόγευμά μου. Κάθισα μαζί με τον Διευθυντή, τους καθηγητές και τους ιερείς της περιοχής και μιλήσαμε διεξοδικά για τις προοπτικές και τα μελλοντικά σχέδια.
Όλοι συμφώνησαν ότι χωρίς παιδεία δεν υπάρχει πρόοδος και ανάπλαση των ψυχών των νέων.
Έπρεπε, εκείνες τις μέρες, να διαπιστώσω, για ακόμη μια φορά, τον μεγάλο ρόλο που διαδραματίζουν τα σχολεία μας, η σωστή παιδεία και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Τα επισκέφθηκα και αισθάνθηκα ότι όντως, μέσα από την καλλιέργεια της σωστής διαπαιδαγώγησης των νέων μας, εκτός από την ακαδημαϊκή και πνευματική ανύψωση αυτών που φοιτούν στα σχολεία μας, αν η Εκκλησία συμμετέχει ενεργά και τούτο το εφαρμόζομε, τότε γίνονται φορείς και φύλακες των διαφόρων πολιτισμών που ανήκουν τα παιδιά.
Σ’ αυτό τον τομέα έρχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία να εκφράσει, να θεμελιώσει και να προστατεύσει τον πολιτισμό εκείνο που έχει τις ρίζες του στις θρησκευτικές αξίες, που διαφυλάττουν ακέραια την αυθεντική ταυτότητα, την παράδοση, το ήθος και την ορθοπραξία.
Τότε και μόνον, όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω θα αποτελέσουν πρότυπο ζωής στους μαθητές μας και δείκτες πορείας για μια πανανθρώπινη, οικουμενική και δημοκρατική συντήρηση ενός υγιούς, αρμονικού, επιμελούς συστήματος που θα σώσει τους νέους από τις οποιεσδήποτε ξενόφερτες ιδέες και απαλλιωτρικές και επικίνδυνες αξίες, που κατακλύζουν, κυριολεκτικά την κοινωνία μας, εδώ στην Αφρική.
Διάβασα, τελευταία ,το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου για την παιδεία.
Επειδή ασχολούμαι με το θέμα, θα έλεγα μόνιμα και έντονα, από την ώρα που πάτησα το πόδι μου στην Αφρική σ’ ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο, εκτός από την ολόθερμη και εγκάρδια συμφωνία μου, μαζί με τους Συνοδικούς της Αγιωτάτης Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου, να καταθέσω και την δική μου μαρτυρία, σε σχέση με το θέμα της γλώσσας στα αφρικάνικα δρώμενα και καταστάσεις.
Γι’ αυτό το θέμα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κένυας πρωτοτύπησε και πρωτοστάτησε για τη διατήρηση των τοπικών διαλέκτων, μέσον του λειτουργικού μας πλούτου.
Ένας τρόπος ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να εκφράζουν την εθνική τους ταυτότητα και, προπαντός, την ιστορία των φυλών τους.
Στις ενορίες μας και στα σχολεία μας, σήμερα, αφού κατορθώσαμε να μεταφράσουμε σε περισσότερες από τριάντα αφρικάνικες διαλέκτους, πιστεύουμε ότι θα κρατηθεί ακόμα για πολύ το ήθος, η παράδοση, η κουλτούρα και οι αξίες της ιστορίας των φυλών.
 
sxoleio-20
 

"Εμείς, οι Ουγκαντέζοι, είμαστε ευγνώμονες στην Αδελφότητά σας..."

$
0
0

 Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής

Burundi
"Εμείς, οι Ουγκαντέζοι, είμαστε ευγνώμονες στην Αδελφότητά σας, γιατί ήταν αυτή που πρώτη στήριξε την Εκκλησία στην Ουγκάντα και από τότε μας παραστέκεται με ιδιαίτερη κατανόηση, με θαυμαστή υπομονή και με κάθε θυσία, σεμνός βοηθός και παραστάτης…"
-Επίσκοπος Μπουρούντι & Ρουάντας κ.κ. Ιννοκέντιος

 http://ierapostoles.gr/

Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού ή της πρωτομηνιάς στον Ι. Ναό των Ταξιαρχών στο Μαπούτο (Μοζαμβίκη)

$
0
0
Orthodox Diocese of Mozambique

Orthodox Diocese of Mozambique's photo.

30 Ιουνίου του 2015 με την Ακολουθία του Εσπερινού μπαίνουμε σε έναν καινούργιο μήνα τον Ιούλιο.
Στους ναούς όλης της Ορθοδοξίας την τελευταία ημέρα του μήνα μετά τον Εσπερινό, ή την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα το πρωΐ στον Όρθρο, τελείται από τους ιερείς μας η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού ή της πρωτομηνιάς, λαμβάνοντας έτσι όλοι μας την ευλογία της Εκκλησίας του Χριστού για όλον τον μήνα που θα ακολουθήσει.
...
Στον δικό μας Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στο Μαπούτο τελείται παραδοσιακά από τους ιερείς μας την πρώτη μέρα του μήνα , όπου ραντίζεται με το αγιασμένο νερό όλος ο ναός και οι πιστοί που παρίστανται στην Ακολουθία. Τέλος ο Αγιασμός τοποθετείται σε ειδικό σκεύος στην είσοδο από όπου και τον παίρνουν οι Ενορίτες μας για να ευλογήσουν τα σπίτια τους, ή τον πίνουν σε κάθε Θεία Λειτουργία μετά την Θεία Κοινωνία και το αντίδωρο.

 Orthodox Diocese of Mozambique's photo.

Orthodox Diocese of Mozambique's photo.

June 30, 2015 by Vespers we enter to a new month in July.
At the churches of all Orthodoxy on the last day of the month after the Vespers, or the first day of the next month in the morning in Matins, consisted of priests our Sequence Short Blessing or "protominias", thus taking all of us the blessing of the Church of Christ for the whole month to follow.
In our our own Church of the Archangels in Maputo teleite traditional priests from the first day of the month, which is sprinkled with holy water all the church and the faithful attending the Sequence. Finally Blessing place in a pan at the entrance they are making our parishioners to bless their homes or drink at every Mass after Communion and the holy bread.

https://www.facebook.com/pages/Orthodox-Diocese-of-Mozambique/391805074291380

"Ετοιμάζουμε της 4η αποστολή μας στην Ουγκάντα... Δείτε το βιντεάκι μας !! "

$
0
0
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Εκδόσεις ''Χρυσοπηγή''

Κάθε καλοκαίρι η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής διοργανώνει αποστολή στην Αφρικανική χώρα της Ουγκάντας...

Ετοιμάζουμε της 4η αποστολή μας στην Ουγκάντα:
Δείτε το βιντεάκι μας !! http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/


http://orthodoksiierapostoli.blogspot.gr/

"Κοπιάστε κοντά να δείτε ποια είναι η πραγματική Αφρική..."

$
0
0
Ιεραποστολικά βήματα στη Δυτική Αφρική

"Καλό μήνα αν και άρχισε και αυτός με βροχές κλπ και το κλίμα μας έγινε πραγματικά Ευρωπαικό! Ας επιστρέψουμε όμως στην όμορφη Γουινέα! Θέλω όμως να τονίσω ότι εκνευρίζομαι να συγκρίνουν συνεχώς την Ελλάδα με χώρες της Αφρικής και δη της υποσαχάριας! Ο λόγος που εκνευρίζομαι δεν είναι γιατί είναι υποτιμητικό να ζεις στην Αφρική αλλά γιατί μιλάνε για την Αφρική άνθρωποι που την έχουν δει μόνο στην τηλεόραση ή έχουν διαβάσει στο διαδύκτιο! Κοπιάστε κοντά να δείτε ποια είναι η πραγματική Αφρική!!! Εδώ οι γυναίκες ετοιμάζουν το φαγητό της ημέρας!"

Ιεραποστολικά βήματα στη Δυτική Αφρική's photo.

Περισσότερα...
https://www.facebook.com/pages/%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%94%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%91%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/609895039038684

The church for the new Orthodox of Nkhuwala, a mountainous Malawian village, was completed...

$
0
0
Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής

Ss. Cosmas and Damian church

P6270135[1]

Orthodox Mission has been active in Malawi for 8 years and founded communities of faithful in dozens of settlements all over the country. These communities naturally need a church. Unfortunately, we weren’t able to construct churches for all communities. So, in about 10 parishes, the Orthodox gather in a straw-hut. There they pray, there are conducted the services. Often, during the period of heavy rain, the roof leaks and the clay-made bricks desolve.
Such a parish is the mountainous village Nkhuwala in Chiradzulu region. There we baptized the first Orthodox Christians, four years ago. Their patience and endurance are noteworthy. They at their own built their straw-hut, in order to gather there on Sundays and feast days. One would expect that their interest for our faith would disappear and we would lose him. On the contrary, they didn’t disappointed, nor did they betray their faith. Often they say “we were baptized Orthodox Christians and in this faith we will die.”
To respond to this love of our Malawian brothers, we published their request and God provided that a sponsor is found who undertook the biggest part of the cost.
We have already sent the first money and the foundation of the church started. Please, pray that we will be able to complete it.
 

Η Ορθοδοξία... πέρα από την Αφρική: Πέντε χρόνια διακονίας στις Σεϋχέλλες Νήσους

$
0
0
 Romfea.gr


seixeles-1
 
Με την χάρη του Θεού, τις ευχές του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β΄ και τον ιεραποστολικό ζήλο του Μητροπολίτου Ειρηνουπόλεως κ. Δημητρίου, συνεχίζεται η διάδοση του Λόγου του Θεού και ο ευαγγελισμός των αδελφών μας και στις Σευχέλλες Νήσους.
Ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου στον π. Σέργιο Janosevic, σερβικής καταγωγής, τον οποίο χειροτόνησε πριν από 6 χρόνια Διάκονο στην Τανζανία και στην συνέχεια Πρεσβύτερο στην Θεσσαλονίκη.
Ο π. Σέργιος είναι γεννημένος στην Βοσνία από Σέρβους γονείς, εργάσθηκε 30 χρόνια στις αερογραμμές των Σευχελλών, η Πρεσβυτέρα είναι σκηνοθέτης στην κρατική τηλεόραση και η κόρη του Srdjana η πρώτη γραμματέας του Προέδρου της χώρας και υπεύθυνη της Βυζαντινής Χορωδίας Σευχελλών Νήσων.
Η Ορθόδοξη Κοινότητα ήδη αριθμεί 87 μέλη, ανάμεσά τους 12 Έλληνες και οι πρώτοι 7 ιθαγενείς, ενώ προετοιμάζεται και ο πρώτος ιθαγενής κληρικός.
 
seixeles-2
 

Ιερός Ναός Αγίων Κοσμά και Δαμιανού Nkhuwala, στο Μαλάουι

$
0
0
 




Ιερός Ναός Αγίων Κοσμά και Δαμιανού

Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή δραστηριοποιείται στο Μαλάουι εδώ και 8 χρόνια και έχει δημιουργήσει κοινότητες πιστών σε δεκάδες οικισμούς σε όλη την επικράτεια της χώρας. Όπως είναι φυσικό, οι κοινότητες αυτές χρειάζονται από έναν Ιερό Ναό. Δυστυχώς, όμως, δεν κατέστη δυνατό να κατασκευαστούν εκκλησίες σε όλες τις κοινότητες. Έτσι, σε 10 περίπου ενορίες που έχουν ιδρυθεί, οι Ορθόδοξοι μαζεύονται μέσα σε αχυροκαλύβες. Εκεί προσεύχονται. Εκεί γίνονται οι ακολουθίες. Συχνά, στην περίοδο των μεγάλων βροχών, τρέχουν οι στέγες ή γκρεμίζονται τα τούβλα που είναι φτιαγμένα από λάσπη.
Μία από αυτές τις ενορίες είναι και η περιοχή Chiradzulu, στο ορεινό χωριό Nkhuwala. Σε αυτό το χωριό εδώ και 4 χρόνια έχουμε βαπτίσει τους πρώτους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Θαυμαστή είναι η υπομονή και η καρτερία τους. Έχτισαν από μόνοι τους την αχυροκαλύβα τους και μαζεύονται εκεί τις Κυριακές και τις γιορτές. Θα περίμενε κανείς ότι θα μειωνόταν το ενδιαφέρον τους για την πίστη και θα τους χάναμε. Μα αντιθέτως δεν απογοητεύτηκαν, δεν πρόδωσαν την πίστη τους. Λένε συχνά: «εμείς Χριστιανοί Ορθόδοξοι βαπτιστήκαμε και με αυτή την πίστη θα πεθάνουμε».
Για να ανταποκριθούμε σε αυτή την αγάπη των Μαλαουιανών αδελφών μας, δημοσιεύσαμε το αίτημά τους και ο Θεός ευλόγησε να βρεθεί δωρητής, ο οποίος ανέλαβε να καταβάλει το μεγαλύτερο μέρος των απαιτούμενων χρημάτων.
Ήδη έχουν αποσταλεί τα πρώτα χρήματα και έχει αρχίσει η θεμελίωση του Ιερού Ναού. Παρακαλούμε, εύχεσθε να τον ολοκληρώσουμε.

Ιερός Ναός Αγίων Κοσμά και Δαμιανού

http://ierapostoles.gr/?p=6718

The Orthodox Faith continues to spread in Turkana!

Η Αποστολική Διακονία συνεχίζει το ιεραποστολικό της έργο

$
0
0
Εκ της Αποστολικής Διακονίας / romfea.gr

ad
 
 
ΗΑποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας το τελευταίο διάστημα, συνεχίζει αδιαλείπτως, με την χάρη του Θεού, το ιεραποστολικό της έργο.
Έτσι, σε συνεργασία με το Πατριαρχείο Αντιοχείας και το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος φιλοξενεί ήδη στο Θεολογικό Φοιτητικό Οικοτροφείο του Οργανισμού δέκα (10) φοιτητές, λιβανικής, συριακής και ιορδανικής εθνικότητος, της Θεολογικής Σχολής τoυ Πανεπιστημίου του Balamand Λιβάνου για διάστημα πλέον των 50 ημερών με σκοπό τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα εκμαθήσεως της Ελληνικής γλώσσας και τη γνωριμία τους με την ορθόδοξη λειτουργική παράδοση της Εκκλησίας μας και τον ελληνικό πολιτισμό γενικότερα.
 

Congo (Kinshasa): A medical clinic in the heart of the jungle

$
0
0
Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής



   
Dear Friends of the Mission,
I feel I should make you partakers of the delight of our native brothers of Shamana province for the completion of the construction work of the small medical clinic that was funded by a donor of Our Fraternity.
Fr. Augustine with indigenous believers went to the forest with the chainsaw, which I had sent them, cut wood and built beds, tables, chairs, cabinets, doors, windows for the clinic. It was towards the end when they found out that their supplies in cement and nails had given out, and such things are rare in the forest villages. Naturally, they could not go on with their work. They notified us, and we had to send them new supplies from Kinshasa. This is the point where the struggle of the Mission starts. The materials traveled for two months into the river in order to reach the nearest town, Ilebo.
Once we learned that the cargo had reached the town, we notified them and they went to collect the 30 bags of cement and nails that we had sent by riverboat. An indigenous group went for the collection in their canoes. They had been traveling in the river for a week before they reached Ilebo, where they received them and took the road back home. Those materials would be used for paving the floor and finishing the bed construction. Our little building was about to finish. At that point it had to be equipped with mattresses, bed-sheets, pillows, medicines, medical instruments. A new struggle was about to begin.

cd1

The natives were happy and tried to show us their joy in every possible way. We were happy too and praised God for that blessing. It is not easy to build something so far away, where there are neither cars to convey materials, nor rudimentary roads. Soon they would have their own clinic, their medicines, their nurse, their doctor and would not die helpless on the way, or within the canoes trying to reach the nearest doctor.
I remember, in that tour, when after an eventful journey through the river Sankuru we reached Shamana, in the depths of the Congo, where white people had never been before, the joy of the natives when they saw us. The children wanted to come close to me, touch my hands, my beard, and then, they ran to their mothers exclaiming with enthusiasm: “He is like us!” The old men thanked me for giving them the chance to see before dying what the whites look like. The believers were singing: “The Orthodox Church is the only true Church, here is our Bishop, here is our father; where are you all who are saying that our Church does not exist?”
I still recall the way they got out through the woods to welcome us, how enthusiastically they came down to the river banks to greet us. I remember the evening when we sat under a big tree and started discussing with the village chief and the tribal leaders of the region; among other things, they expressed their feelings of concern and sorrow for their people who fell ill, ” Old men and our children get sick, and until we take them to the nearest clinic, which is a few days away on foot or in canoes, they have died on the way.”

cd3

Their words of pain made me cry. I felt guilty. It really hurt when I was told: “We do not want anything else, just help us to have our medical clinic.“ In order to show me their love, outside the hut where I stayed the night, they spent the whole night dancing and singing around the campfire. I could not get what I had heard out of my mind that night. Now they are dancing; if they fall ill tomorrow, what will happen to them? They will die on the way to the nearest clinic. I looked at them and my eyes were filled with tears. At dawn, as I was leaving, I made a promise to them: “I will do everything in my power; pray for it to God and He will help.”
When, after a three-week tour in the depths of the Congo, I returned to Kinshasa, I contacted the Orthodox Missionary Fraternity. I told them about the feelings of anguish and pain of our brothers from Shamana and the donor was found; therefore, today we can be proud of our little clinic. God bless the donor. May God help our little clinic so that it will soon be equipped with medicines and medical-surgical instruments. Then, it will be able to offer medical assistance to our brothers there in the depths of the Congo so that they won’t die helpless anymore.
† Nikiphoros of Central Africa

cd2
 

Thank you from the children of Waterloo, Sierra Leone

"Η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής συνεχίζει να ανοίγει πηγάδια στο Μαλάουι και να σώζει ζωές… "

$
0
0
Fr.Ermolaos
"Το Μαλάουι είναι από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής και εξαιτίας του μολυσμένου νερού, η χολέρα, η ελονοσία και ο τυφοειδής πυρετός συνεχίζουν να εξασθενούν τη χώρα. Η Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής με τη βοήθεια των ευαίσθητων κοινωνικά ανθρώπων συνεχίζει να ανοίγει πηγάδια στο Μαλάουι και να σώζει ζωές… "
-π. Ερμόλαος Ιατρού

 Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής

http://ierapostoles.gr/

Oŕthodox Christian worship in Sierra Leone

St Nicholas Orthodox Church Namungona, Uganda

Despite years of economic downturns and severe austerity measures the Greek people have never forgotten to send the people of Sierra Lene containers of food supplies...

$
0
0
Themi Adamopoulo's photo.

Despite years of economic downturns and severe austerity measures the Greek people have never forgotten to send the people of Sierra Lene containers of food supplies, clothes and even financial assistancance through the Orthodox Mission. We salute their genuine Christian generosity. May Christ bless the people of GREECE.

https://www.facebook.com/rev.themi?fref=nf
Viewing all 15851 articles
Browse latest View live




Latest Images