"Conducting liturgy in my very humble Chapel which doubles as a classroom during weekdays. Also its interior (iconostasis) and exterior. In the next 5 or so years, i hope to acquire a church plot through friends and donor contributions; both locally and abroad, and then we build a better church infrastructure. May our God help us to achieveg. Please, anyone willing to assist can kindly contact me. Thank you."
Μαδαγασκάρη: Τον νεοανεγερθέντα ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου εγκαινίασε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας
«Η Ορθόδοξη Εκκλησία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους», δήλωσε από τη Μαδαγασκάρη ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β”, όπου, σε πανηγυρικό κλίμα με ελληνικά χρώματα, τέλεσε τα εγκαίνια του νεοαναγερθέντος ιερού ναούτων Εισοδίων της Θεοτόκου, στην περιοχή Andoharanofotsy, την Κυριακή της Πεντηκοστής.
Ο προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, ο οποίος πραγματοποιεί ποιμαντική επίσκεψη στο τέταρτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου από τις 29 Μαΐου, χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και προεξήρχε της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας στο ναό, που ήταν κατάμεστος από πιστούς και κυρίως μικρά παιδιά τα οποία κρατούσαν τις εθνικές σημαίες της Ελλάδος και της Μαδαγασκάρης.
Ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β”, μίλησε στο εκκλησίασμα για την ημέρα της Πεντηκοστής και το Άγιο Πνεύμα που συγκροτεί το θεσμό της Εκκλησίας, αλλά και για την ακολουθία των εγκαινίων και τη σημασία όσων τελούνται κατ” αυτήν.
Εν συνεχεία, παρακολούθησε το εορταστικό πρόγραμμα, που είχαν ετοιμάσει η χορευτική και η μουσική ομάδα του Ανταναναρίβο και παρακάθισε σε γεύμα, που παρέθεσε προς τιμή του ο μητροπολίτης Ιγνάτιος, παρουσία του προέδρου της ελληνικής κοινότητος στη Μαδαγασκάρη, Νικολάου Κεραμίδα, και των μελών της παροικίας.
Μία ημέρα νωρίτερα, ο ορθόδοξος Πατριάρχης Αλεξανδρείας στην ίδια περιοχή, παρουσία του μητροπολίτη Μαδαγασκάρης και εκπροσώπων των αρχών της χώρας, εγκαινίασε το νέο ορφανοτροφείο θηλέων το οποίο θα στεγάζει 200 άπορα και ορφανά παιδιά.
«Η Ορθόδοξη Εκκλησία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως εθνικότητος και το παρόν ορφανοτροφείο είναι απόδειξη ότι η Εκκλησία των Αλεξανδρέων μεριμνά και περιθάλπει τους πονεμένους και παραμελημένους ανθρώπους της αφρικανικής ηπείρου, ιδίως τα παιδιά που είναι τα ωραιότερα πλάσματα του Θεού», ανέφερε με πολλή συγκίνηση.
Υπενθύμισε, μάλιστα, ότι η ανέγερση του Ιδρύματος αυτού υπήρξε όραμα του μητροπολίτη Μαδαγασκάρης, Ιγνατίου, για πολλά χρόνια, μιας και στη χώρα αυτή, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, πολλά βρέφη εγκαταλείπονται στους δρόμους, αφού οι γονείς, λόγω φτώχειας, αδυνατούν να τα σιτίσουν. Ο Πατριάρχης, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους ζώντες δωρητές, ενώ μνημόνευσε και τους δωρητές και ευεργέτες του έργου αυτού που έχουν φύγει από τη ζωή.
Σημειώνεται, ότι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Μαδαγασκάρη ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα το 1994, από το μακαριστό επίσκοπο κυρό Νεκτάριο Κελλή. Επισήμως, ιδρύθηκε ως Επισκοπή Μαδαγασκάρης διά Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου το 1997, ενώ ανυψώθηκε σε Ιερά Μητρόπολη το 2012.
Περιλαμβάνει, εκτός της Μαδαγασκάρης και τα νησιά Mauritious, Comoros, Mayotte και La Reunion, και είναι η δεύτερη φορά που ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος Θεόδωρος Β”, επισκέπτεται την Ιερά Μητρόπολη Μαδαγασκάρης.
Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, ξεκίνησα και πάλι την τρίτη του Πάσχα προς την πρωτεύουσα του Νοτίου Σουδάν, επιχειρώντας ένα ταξίδι που έμελλε να έχει πολλές ευχάριστες εκπλήξεις αναμεμειγμένες με πλείστες δυσκολίες. Κατ” αρχάς, η περίοδος των βροχών ξεκίνησε στο Νότιο Σουδάν και η ελονοσία είναι σε έξαρση εξ αιτίας των τσιμπημάτων των κουνουπιών, που πληθαίνουν την περίοδο αυτή. Δε με άφησαν αμέτοχο αυτής της εμπειρίας, καθώς δεν υπήρχε χιλιοστό στα χέρια και στα πόδια μου χωρίς τσίμπημά τους, παρά τα μέτρα προστασίας, τα οποία είναι γνωστά σε όλους. Σε κάθε περίπτωση, το θαύμα είναι να μη προσβληθείς από την ελονοσία και αυτό το θαύμα συντελέσθηκε σε μένα. Δόξα τω Θεώ! Εν συνεχεία, η σχεδόν ακατάπαυστη βροχόπτωση σε ένα μάλλον ανύπαρκτο οδικό δίκτυο, έκανε τις μετακινήσεις μας από το ένα μέρος στο άλλο να μοιάζει με Γολγοθά. Ξεκινάς προς ένα συγκεκριμένο προορισμό σχεδιάζοντας να ολοκληρώσεις μια αποστολή, που οπουδήποτε άλλου σε αυτό τον πλανήτη θα χρειαζόταν το περισσότερο δύο ώρες, αλλά εδώ, σ” αυτό τον τόπο, απαιτεί μια εβδομάδα.
CC BY-NC Rita Willaert
Θεωρείται επίτευγμα να φέρεις σε πέρας μια εργασία, ιδιαίτερα όταν αυτή η εργασία σχετίζεται με δημόσιες υπηρεσίες στην Αφρική, ωστόσο το θαύμα έγινε! Η διαδικασία της αναγνώρισης της Ορθοδόξου Εκκλησίας από το κράτος του Νοτίου Σουδάν ήρθε εις πέρας και πλέον είμαστε ενεργό μέλος του συμβουλίου εκκλησιών του Νοτίου Σουδάν. Δε σας κρύβω τη χαρά και την ικανοποίηση που αισθάνθηκα και την προσωπική ανάγκη για δοξολογία του ονόματος του Θεού, καθώς, πέραν από την προσπάθεια που καταβάλαμε στην προεργασία που απαιτείται, μας φανέρωσε ο Θεός τα κατάλληλα πρόσωπα στην κρίσιμη χρονική στιγμή για την ταχύτερη διεκπεραίωση της διαδικασίας για να φτάσουμε στο ποθούμενο αποτέλεσμα της αναγνώρισης, μέσα σε ελάχιστους μήνες, γεγονός που κάτω από άλλες συνθήκες θα διαρκούσε χρόνια. Μια επίσης μεγάλη έκπληξη με περίμενε όταν έφτασα στην πόλη Wau και κατευθύνθηκα στην κοινότητά μας, όπου με υποδέχθηκαν οι πιστοί στην πόρτα της εκκλησιάς του Προφήτη Ηλία, κρατώντας την ελληνική σημαία. Αναλογιζόμουν μέσα μου, πώς άνθρωποι, που ποτέ τους δεν επισκέφθηκαν την Ελλάδα και ίσως να μη ξέρουν καν πού πέφτει στο χάρτη, είχαν μέσα τους καταλάβει τον συμβολισμό του να κρατάς την ελληνική σημαία σ” έναν ξένο τόπο μακρινό και να νιώθεις Έλληνας. Η ιστορία όμως αποδεικνύει πως ανέκαθεν αυτό ήταν ο Ελληνισμός, πόλεις διάσπαρτες σε όλο το κόσμο και όχι εγκλωβισμένος σε ένα γεωγραφικό μέρος, κάτι που αποδεικνύει τον ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα και τον αναδεικνύει σε οικουμενικό πολιτισμό.
CC BY-NC-ND Amy the Nurse
Το πρώτο παράδειγμα το δείχνει όμως η Εκκλησία, καθώς η Ορθοδοξία δε μένει εγκλωβισμένη στα εδάφη και στους ανθρώπους της, αλλά ανοίγεται, πορεύεται, αναζητεί τον άνθρωπο, όπου και αν βρίσκεται, και του προσφέρει τη δυνατότητα της συνάντησης με το Θεό ελεύθερα και απεριόριστα και δημιουργεί εκκλησιές (ως χώρους συνάντησης Θεού και ανθρώπου) διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο, πράγμα που αποδεικνύει την οικουμενικότητα αυτής της πίστεως, η οποία ζει αρμονικά μέσα στα έθνη και στα κράτη. Όμως η Ίδια ποτέ δεν ήταν έθνος ή κράτος, αλλά πάντοτε το Βασίλειο της αγάπης του Θεού. Την επομένη τέλεσα την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και βάπτισα τέσσερα νέα παιδάκια. Στο κήρυγμα στο τέλος τούς τόνισα πως για μας τους Ορθοδόξους η εμπειρία του Θεού μέσα στο κόσμο είναι η ζωή της Εκκλησίας μέσω των μυστηρίων της. Εν συνεχεία, φάγαμε όλοι μαζί και τους έδειξα φωτογραφίες από την πρώτη μου επίσκεψη κοντά τους, κάτι που τους έδωσε πολλή χαρά, καθ” ότι ούτε τηλεόραση ούτε κινηματογράφος υπάρχουν. Όταν επέστρεψα στην πρωτεύουσα Juba, επισκέφτηκα και συναντήθηκα με τον αρχηγό την φυλής της περιοχής Magala, τον Sultan (βασιλιά) Ταρσίζιο, και τον ευχαρίστησα για τη δωρεά του οικοπέδου τεσσάρων στρεμμάτων και τον διαβεβαίωσα πως αυτή η δωρεά θα επιστρέψει στην ευρύτερη περιοχή με πολλά οφέλη από την ανέγερση του ιεραποστολικού κέντρου του Αγίου Μάρκου, που θα περιλαμβάνει μαιευτική κλινική και δημοτικό σχολείο.
CC BY-NC-ND United to End Genocide
Και έτσι, με την αναγνώριση της Eκκλησίας και την τακτοποίηση των τίτλων ιδιοκτησίας του οικοπέδου ξεκινούμε την κατάθεση αρχιτεκτονικών σχεδίων και την έκδοση άδειας οικοδομής από τις αρμόδιες υπηρεσίες για το ιεραποστολικό μας κέντρο. Τα θαύματα της πίστεως είναι και προϊόν της υπομονής των ανθρώπων, στους οποίους συντελείται το θαύμα. Εκεί δοκιμάζεται η πιστή και παραδίδεται ο άνθρωπος στο θέλημα του Θεού. Και όπου Θεός βούλεται, νικάται ανθρώπων τάξη. Και αυτή είναι η πίστη μας στο εγχείρημα μας στο Νότιο Σουδάν, όπου μετά από 38 χρόνια εκκλησιαστικής απουσίας (λόγω του εμφυλίου πολέμου) έδωσε ο καλός μας Θεός τη ζωντάνια στην Εκκλησία Του. Όπως τότε στον παράλυτο της κολυμβήθρας του Σιλωάμ, που επί 38 χρόνια περίμενε αυτή τη συνάντηση με το Θεό, έτσι και τα αδέλφια μας στο Νότιο Σουδάν μετά από 38 χρόνια βρήκαν το χώρο της συνάντησής τους με το Θεό, την Εκκλησία τους ζωντανή, και προχωρούν το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον στο πολύπαθο Νότιο Σουδάν.
Σε αυτό ζητώ τις ευχές και τις προσευχές σας. Αμήν! † Ο Νουβίας Νάρκισσος
Την Κυριακή της Πεντηκοστής (2015), ο Σεβ. Μητροπολίτης Γουινέας Γεώργιος, ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην πόλη Freetown, πρωτεύουσα της Σιέρρα Λεόνε, που εδώ και ένα χρόνο μαστίζεται από τον θανατηφόρο ιό έμπολα.
Στην Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν ο Αρχιμανδρίτης Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος και οι γηγενείς κληρικοί.
Με την άδεια και τις ευλογίες της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’, ο Σεβασμιώτατος χειροτόνησε Πρεσβύτερο τον Διάκονο Αλέξανδρο Καμάρα και Διάκονο τον Αναγνώστη Κυριάκο Κομόρα.
Ο νέος Διάκονος είναι ο πρώτος απόφοιτος της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας από την Σιέρρα Λεόνε και είναι υπεύθυνος της λειτουργίας των κατηχητικών σχολείων και υπεύθυνος για την νεολαία.
Ο Σεβασμιώτατος μετέφερε στον κλήρο και στους πιστούς, τις ευχές, τις ευλογίες και την αγάπη του Πατριάρχη και τόνισε μεταξύ άλλων ότι τους τελευταίους 12 μήνες ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος προσεύχεται καθημερινά για την Σιέρρα Λεόνε και για τις χιλιάδες θύματα του έμπολα.
Επίσης, αναφέρθηκε στην σημαντική παρουσία και προσφορά του π. Θεμιστοκλή, «του πραγματικού σύγχρονου ήρωα» όπως τον αποκάλεσε και με δυνατό χειροκρότημα επιβεβαίωσε το εκκλησίασμα, που μέχρι σήμερα στέκεται με μεγάλο κίνδυνο για την ζωή του δίπλα στον δοκιμαζόμενο αδελφό του, και χωρίς να φοβάται τον θανατηφόρο ιό ανακουφίζει καθημερινά εκατοντάδες συνανθρώπους του, προσφέροντας τρόφιμα, φάρμακα κ.α. μα πάνω από όλα τον Λόγο του Κυρίου και το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτη.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Πνευματικού στον π. Ελευθέριο Edmonson και στον π. Βάιο Hancile και προχείρισε πέντε αναγνώστες μέλη της χορωδίας και κατηχητές.
Τέλος στον προαύλιο χώρο του ναού και στην παρουσία του Υπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας, έγινε η τελετή κατάθεσης του θεμέλιου λίθου για την ανέγερση ορφανοτροφείου, που θα προσφέρει καταφύγιο, στοργή και θαλπωρή σε παιδιά που έχασαν τους γονείς τους από τον έμπολα.
Ο κ. Υπουργός στον χαιρετισμό του, εκ μέρους του Προέδρου της χώρας ευχαρίστησε την Ορθόδοξη Εκκλησία για την μέχρι σήμερα κοινωνική της προσφορά στην Σιέρρα Λεόνε, και ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της μεγάλης δοκιμασίας του έμπολα, που αποδεκάτισε τον πληθυσμό και οδήγησε την χώρα σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές του δεκαετούς εμφύλιου πολέμου.
Επίσης τόνισε ότι για πρώτη φορά η μεταπολεμική κυβέρνηση δίδει άδεια για λειτουργία ορφανοτροφείου και αυτό το κάνει λόγω της μεγάλης εμπιστοσύνης που έχει στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για τους αναξιοπαθούντες.
By the Grace of God and the blessings of the Pope and Patriarch of Alexandria Theodore II, I set out on Easter Tuesday on a journey to the capital of South Sudan that was meant to hold a lot of pleasant surprises mixed with plenty of difficulties. First of all, the rainy season has started in South Sudan and malaria is on the rise due to mosquito bites, which multiply during this period. Naturally, I would not stay on the sidelines myself , since every inch of my body –whether it be hands or feet– was bitten despite the protective measures which are known to everyone. In any case, not contracting malaria is indeed a miracle, and such a miracle was accomplished in me. Thank God! Then, the almost incessant rainfall on a practically non-existent road network made our moving from one place to another seem like Calvary. You set out for a particular destination planning to fulfill a mission, which anywhere else on this planet would take two hours at most, but here in this place it takes a whole week.
CC BY-NC Rita Willaert
It is considered an achievement to bring a job to a successful completion, especially when this job is related to civil services in Africa; however, the miracle happened! The recognition procedure of the Orthodox Church from the State of Southern Sudan has been completed, therefore we have become an active member of the Southern Sudan Church Council (SSCC). I cannot hide the joy and satisfaction I feel as well as the personal need for praising God’s name and glorifying Him, which, apart from the effort we made for the preparation required, God showed the right persons at that critical moment for a faster and more effective completion of the procedure to reach the desired result of recognition within a few months, which under different circumstances would take years. Another big surprise awaited me, when I arrived in Wau town and headed for our parish community, where I was welcomed at the door of the Prophet Elijah church by the faithful, who were holding the Greek flag in their hands. I was wondering how people, who had never visited Greece and might not even know its location on the map, had been able to understand the symbolism of holding the Greek flag in a distant foreign land and feeling Greek. History though shows that this is what Hellenism has always been, cities scattered throughout the world and not trapped in a geographical place, which proves its anthropocentric character and makes it known as an ecumenical culture.
CC BY-NC-ND Amy the Nurse
The first example is shown, however, by the Church, since Orthodoxy does not remain trapped in a place and its people but it opens itself, goes into the whole world, seeking man, wherever he is and offers him the possibility of meeting with God without constraint, and also it creates sacred churches (as the meeting places of God and man) scattered around the world, demonstrating the universality of this faith, which lives in harmony within nations and states but has never been a nation or state Itself ; it has always been the Kingdom of God’s love. The next day I conducted the Paschal Divine Liturgy and baptized four young children. At the end of the sermon I stressed that for us Orthodox Christians the experience of God in the world is the life of the Church through its sacraments. Τhen, we had a meal all together and after that, I showed them pictures of my first visit to them, which gave them much joy given that there is neither TV nor cinema there. When I returned to Juba, the capital city, I visited and met with the tribal chief of the Magala region, the Sultan (King) Tarcisio, and thanked him for the donation of the four-acre land. I also assured him that their donation would return to the broader region with many benefits from the construction of the Saint Mark Mission Center, which would include obstetrics clinic and primary school.
CC BY-NC-ND United to End Genocide
Thus, with the Church recognition and the land title settlement, we are starting the procedures for the submission of the architectural plans and the issuance of the building permit from the competent services for our mission center. The miracles of faith are also a product of patience of the people to whom the miracle occurs. It is there that faith is tested and man surrenders to God’s will. “For where God wills, the order of nature yields”, and this is our faith in our project in South Sudan, where after 38 years of ecclesiastical absence (due to the civil war), the Good God gave vitality to His Church. Just as the paralytic in the Pool of Siloam had to wait for this encounter with God for 38 years, so our brothers in South Sudan took 38 years in order to find the place of their meeting with God and their Church alive, and now they are moving towards a better future in their much-afflicted country. Please remember this long-suffering nation in your wishes and prayers so that God may grant His blessings upon them. Amen! Bishop Narkissos Gammoh of Nubia
On 1st June 2015, the feast of the Holy Spirit, His Beatitude Theodoros II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa officiated at Matins and the Divine Liturgy at the Holy Church of the Dormition of the Theotokos in Antananarivo. In his address, His Beatitude wished for the congregation that the Comforter would be a cpmfort and illumine the lives of the people.
Prior to the dismissal of the worship Gathering, His Beatitude honoured distinguished local volunteers and Greeks, for the help given to the missionary effort of the Holy Metropolis of Madagascar. He also thanked the nuns from the Holy Monastery of the Virgin Mother of God in Crete who are in Madagascar to contribute to the establishment of Monasticism in the region and donated a silver lamp, praying that it would be the first lamp which would be lit on the establishment of the new Monastery.
The Synaxis of the Clergy of the Holy Metropolis then took place, during which His Beatitude encouraged them never to be disheartened by the difficulties of their ministry in the Church and the difficult conditions of Missionary work on the African Continent.
The local Metropolitan, His Eminence Ignatios, then hosted a lunch in honour of His Beatitude, the Clergy and wives of the Holy Metropolis. On the evening of the same day His Beatitude had a meeting with the honorable Consul of Greece in Madagascar, Mr. Panagiotis Taloumis, during which issues regarding the Greeks in the region were discussed.
Κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο το νέο καλοκαιρινό τεύχος του περιοδικού μας με πλούσια νέα και εξελίξεις από την Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή στα νησιά Τόνγκα, την Ινδονησία, το Κονγκό, την Κένυα, τη Γουινέα, τη Νιγηρία, το Καμερούν, την Τανζανία, το Νότιο Σουδάν, το Μαλάουι και όχι μόνο. Ξεφυλλίστε το, διαβάστε το, διαδώστε το στους φίλους σας.
Κορυφή της περιοδείας του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρου Β΄ στην Ιερά Μητρόπολη Μαδαγασκάρης, υπήρχε η συνάντησις με τον Εξοχώτατον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Μαδαγασκάρης κ. Χέρι Ρατζαοναριμαμπιανίνα την 3η Ιουνίου 2015 Στο Προεδρικό Μεγάρο Συνόδευσαν τον Μακαριώτατο ο οικείος Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος, Ο Εξοχώτατος Πρέσβυς της Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Μαδαγασκάρη κ. Cherif Abbas, ο Εντιμότατος Πρόξενος της Ελλάδος και Κύπρου στην Μαδαγασκάρη κ. Παναγιώτης Ταλούμης και ο Αρχιμανδρίτης Μάρκος Θεοδόσης και ο Αφρικανός Ιερέας π. Στέφανος.
Ο Προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας παρασημοφόρησε τον Πρόεδρο με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Μάρκου μετά αστέρος. Ο Μακαριώτατος ανέφερε στον Εξοχώτατο Πρόεδρο την δισχιλιετή ιστορία της Αλεξανδρινής Εκκλησίας στην Αφρικανική ΄Ηπειρο και το ποιμαντικό, ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο του Πατριαρχείου με σκοπό την ανέγερση σχολείων, νοσοκομείων, εκκλησιών και άλλων ιδρυμάτων για τις ανάγκες των Αφρικανών και Ελλήνων στην Αφρική.
Ο Προκαθήμενος έκανε ειδικό λόγο για το τεράστιο έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Μαδαγασκάρη, με πενήντα ναούς, 35 σχολεία και 22 ιατρικά κέντρα, 4 ορφανοτροφεία και 2 γηροκομεία, και κυρίως για το νέο Πανεπιστήμιο στην πόλη Manakara. Ο Μακαριώτατος έδωσε συνέντευξη τύπου και ευχήθηκε σε όλο τον κόσμο της νήσου Μαδαγασκάρης ευημερία, ως επίσης ειρήνη και δύναμη στον Πρόεδρο και στις Αρχές.
"Λοιπόν πότε πέρασαν τόσοι μήνες από τότε που μοιράσαμε δωρεάν σε όλους τους φίλους της ιεραποστολής μας τους κουμπαράδες. Ήρθε λοιπόν ο Ιούνιος, ο μήνας της προετοιμασίας για την 4η αποστολή μας στην Ουγκάντα. 'Οσοι λοιπόν θα ήθελαν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της ιεραποστολής ανακοινώνουμε ότι: ξεκίνησε η συλλογή των κουμπαράδων της Ιεραποστολής.Η συλλογή των κουμπαράδων γίνεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής.
Για τη μικρή ή τη μεγαλύτερη συμβολή σας ευχαριστούμε "από καρδιάς"πολύ."
On Sunday 31 May, His Eminence Archbishop Sergios, Metropolitan of Good Hope travelled to Durban. He officiated at the Service of the Holy Eucharist which was followed by the Kneeling Service of Pentecost together with Father Constantinos Kosmidis.
The most significant part of the trip to the Holy Metropolis of Madagascar made by His Beatitude Theodoros II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa, was his meeting with His Excellency the President of the Republic of Madagascar, Mr. Hery Rajaonarimampianina, on 3rd June 2015. His Beatitude was accompanied to the Presidential Palace by the local Metropolitan Ignatios, His Excellency the Ambassador of the republic of Egypt to Madagascar Mr. Cherif Abbas, the Honorable Consul of Greece and Cyprusin Madagascar Mr. Panagiotis Taloumis, Archimandrite Markos Theodosi and the African Priest Fr. Stefanos.
The Primate of the Alexandrian Church awarded the President the Great Cross of St Mark with a Star. His Beatitude briefed His Excellency on the two-thousand year history of the Alexandrian Church on the African Continent and on the pastoral, missionary and humanistic work of the Patriarchate, with the aim of building schools, hospitals, churches and other institutions for the needs of the Africans and Greeks in Africa.
The President spoke particularly of the enormous work of the Orthodox Church in Madagascar, the fifty churches, 35 schools and 22 medical centres, 4 orphanages and 2 old age homes, and especially about the new University in the city of Manakara. His Beatitude gave a press interview and wished all the people of Madagascar prosperity, as well as peace and strength to the President and all Authorities.
Help St Barnabas Orthodox Mission Kenya to build a school and provide education to children from the needy families bringing them up as God fearing children
A bottle of water! 9 months ago Kenya We are all well aware of the importance of water. Water gives man life. It is an element that is absolutely essential for human existence. In fact, there is no life without water. Perhaps, we have never been through difficult situations in the place where we live, and water has never been scarce for us. However, there are people on our planet who are deprived of this precious element. As Christians, we know that God used water in many cases, especially during the time of creation, when He created the heavens and the earth, showing this way that water was an essential element among His creatures, which would live within this beautiful world. Of course, the issue starts getting complicated when we raise the question whether water is available everywhere, and even if there is water somewhere, whether it is accessible to everyone. Here in Africa, things are very different. Many times we witness scenes that are really shocking. In many regions we see people of all ages, from little children to young men and women, carrying heavy jerry cans of water on their heads for long distances, even for several kilometres, in order to wash themselves, cook, or use it for other domestic purposes. This phenomenon, which seems to be unbelievable to us since we have plenty of this good available and take advantage of its invaluable use, definitely raises questions such as: How is it possible for these people to waste their precious time in order to fetch water to their homes? When I first visited a primary school, I saw the children forming a long queue and carrying water on their heads, going up and down the place where there was a river. Being puzzled, I asked the headmaster.He answered that there was no running, drinkable water in their school. When, out of curiosity, I wanted to see what kind of water the little children were carrying, I found out that it was so dirty that it would infect them and I wondered whether it would be better for them to live without it. The headmaster, as if he was reading my mind, gave me the answer: “This is all that we’ve got. That’s why we use it. We have no other choice.” Naturally, after this incident the Holy Metropolis of Kenya was interested in eradicating this phenomenon and providing a proper solution. Through a pipe we transported clean water from the mountain spring so that these children could drink and wash themselves with pure, clean, safe water, without germs or waterborne diseases. This way, their suffering ended once and for all. Now they can enjoy it and use it without fear. During the 1970s, when I was first traveling to the neighboring country of Uganda, I was informed that on my trip I had to take one or two bottles of water with me. I asked whether that water was intended for drinking or for any other use and I was informed that I would need it for drinking and washing. But I thought to myself, “Is there possibly any place where I could not be given some water?!” Anyway, I carried a bottle with me, and from the very first moment I realized that I had to keep it throughout my stay there for drinking or brushing my teeth. That bottle, then, was my salvation, as it was on that trip that I really appreciated the value of water. Since then, it has always accompanied me on my tours in the remote and arid areas of Kenya. Bishop Makarios of Kenya
.webp)
